Reklama

U Matki Pięknej Miłości

Niedziela warszawska 21/2002

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Choć w kościele Matki Bożej Pięknej Miłości w Tarchominie - Porajach akustyka jest lepsza niż w niejednej sali koncertowej, a z orkiestrą i chórem był tu sam mistrz Penderecki, to jednak największą radością dla ks. prał. Tadeusza Olaczka, budowniczego świątyni i miejscowego proboszcza jest to, że tak wielu parafian regularnie przystępuje do spowiedzi św. Cieszy się on też, że udało się doprowadzić do ołtarza kilkadziesiąt par żyjących wcześniej w związkach niesakramentalnych.

Zaczęło się za Prymasa Tysiąclecia

Dzieje drugiej parafii w Tarchominie sięgają czerwca 1980 r., kiedy to kard. Stefan Wyszyński zlecił ks. Marianowi Paziowi pracę duszpasterską i wybudowanie kościoła na liczącym wówczas dwa tysiące mieszkańców osiedlu Tarchomin. Miejsce wspólnej modlitwy i sprawowania Najświętszej Ofiary było początkowo przy krzyżu przydrożnym przy ul. Świderskiej. Następnym miejscem kultu był plac przed pawilonem handlowym, przy którym ustawiono prowizoryczny ołtarz. We wrześniu 1981 r. w domu przy Śreniawitów 5, ks. Marian Paź zorganizował katechizację dla młodzieży. Nieustannie też ponawiana była prośba do władz o zezwolenie na budowę nowego kościoła. Pod gołym niebem tłumy wiernych gościły tu 16 grudnia 1981 r. Matkę Bożą peregrynującą w łaskami słynącym Obrazie Nawiedzenia. W styczniu 1982 r. komisarz stanu wojennego wskazał miejsce na nowy kościół. Szybko zmontowano tymczasową drewnianą kaplicę przeniesioną z Anina. W czerwcu 1982 r. w parafii rozpoczął posługę duszpasterską jako wikariusz ks. Kazimierz Jacek Bazarnik. 15 sierpnia 1982 r. kard. J. Glemp specjalnym dekretem ustanowił ośrodek duszpasterski, nadając mu tytuł Najświętszej Maryi Panny Matki Pięknej Miłości i ustalając granice wydzielone z parafii św. Jakuba. 1 września 1982 r. odprawiona została pierwsza Msza św. w odrestaurowanym kościele. W 1987 r. ks. Paź na własną prośbę odszedł z Tarchomina. Jego następcą został współpracujący z nim ks. Bazarnik, który po erekcji parafii w marcu 1988 r. został jej pierwszym proboszczem. Funkcję tę pełnił przez ponad cztery lata.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Przełamywać lody

W 1992 r. proboszczem został ks. prał. Tadeusz Olaczek, który wcześniej był sześć lat proboszczem i budowniczym kościoła w parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kutnie - Dybowie. Gdy przyszedł do Tarchomina, pod kościół założone były jedynie fundamenty, a pół plebanii było zbudowane w stanie surowym. Nie mógł jednak rozpocząć budowy, gdyż najpierw trzeba było zmienić plany architektoniczne świątyni. Pierwotny projekt Jana Fiszera, choć ciekawy architektonicznie, okazał się niemożliwy do realizacji. Przyjęto, że świątynia musi być skromniejsza, bardziej funkcjonalna, aby była jak najlepszym miejscem do religijnego przeżycia i skupienia. Chodziło też o koszty, co nie było bez znaczenia dla będących na dorobku wielu miejscowych parafian. Nowy projekt zaproponował znany Księdzu Proboszczowi architekt Józef Żołądkiewicz, który wcześniej zaprojektował mu kościół w Kutnie - Dybowie. - W pierwszym roku podczas kolędy sam przeszedłem całą parafię. Chciałem szybko poznać wiernych, a nie dopiero po trzech latach. Zależało mi też na tym, aby i wierni również mnie poznali i wiedzieli, jakiego dostali proboszcza. Do każdego mieszkańca, bez względu na to, czy jest wierzący czy niewierzący, napisałem list z zapewnieniem o modlitwie. Podczas kolędy poszedłem do każdego kto tylko otworzył mieszkanie. Starałem się przełamywać lody - wspomina dziś po latach ks. Olaczek.

W czerwcu 1993 r. rozpoczęła się budowa. 5 grudnia 1995 r. można już było wprowadzić się do nowej świątyni. W cztery dni później bp Kazimierz Romaniuk pobłogosławił tabernakulum, krzyż i ołtarz oraz mury kościoła. Konsekrował też trzy dzwony. Budowę wspomagały finansowo parafie - Matki Bożej Anielskiej z Radości oraz Chrystusa Króla z Targówka. Dużą życzliwość wykazywała gmina Warszawa Białołęka, która do największego na jej terenie kościoła doprowadziła chodnik i ufundowała jeden z witraży, dedykowany Patronce świątyni Matce Pięknej Miłości i przedstawiający herb Białołęki.

Reklama

Dawać nadzieję

Dziś parafia liczy 16 tys. wiernych; większość z nich to ludzie młodzi i w średnim wieku. Gdy w 1980 r. rozpoczynała się budowa osiedla Tarchomin, sprowadzały się tu młode małżeństwa z małymi dziećmi. Dziś ich dzieci zakładają już własne rodziny. - Jest bardzo budujące, jak bardzo dużo ludzi, także młodych, przystępuje u nas do spowiedzi. Ci co przychodzą, są systematyczni, mają świadomość swego uczestnictwa we Mszy św., pięknie się modlą - mówi Ksiądz Proboszcz. W ostatnią Wielką Sobotę spowiadaliśmy wiernych cały dzień od godz. 7.00 do liturgii wieczornej, a nawet po niej. W duszpasterstwie kładziemy nieustannie nacisk na Eucharystię, na spowiedź, na Mszę św. - mówi Ksiądz Proboszcz.

Chętnie nawiązuje do swoich wizyt duszpasterskich po kolędzie. - Zawsze powiadamiamy mieszkańców bloków przez ministrantów, kiedy przyjedziemy, podając w przybliżeniu godzinę. W parafii są bloki, w których księdza przyjmuje nawet 100% mieszkańców.

Z wizytami po kolędzie wiąże się kontakt z małżeństwami niesakramentalnymi. Ksiądz Proboszcz nie omija ich mieszkań. - Trzeba im dawać nadzieję; póki żyjecie macie szansę - mówię przy tej okazji. Przy każdej okazji dajemy ogłoszenia o rekolekcjach dla nich i często pada z ich strony pytanie: "A czy będziemy mogli się wyspowiadać?" . Jest więc wśród nich tęsknota za Bogiem. Co roku po wizycie duszpasterskiej 4-5 par udaje mi się przekonać. W ciągu dziesięciu lat mojego tu pobytu kilkadziesiąt małżeństw niesakramentalnych udało mi się doprowadzić do ołtarza. Najczęściej są to małżeństwa w starszym wieku - mówi ks. Olaczek.

Jedną z ostatnich inicjatyw Księdza Proboszcza jest budowa groty Matki Bożej z Lourdes. - Będziemy tu organizowali nabożeństwa różańcowe z lampionami. Chcemy też umieścić Drogę Krzyżową. Już teraz wielkopiątkowa Droga Krzyżowa organizowana ulicami osiedla cieszy się bardzo dużą frekwencją wiernych.

W kościele w specjalnej kaplicy jest czczona Matka Boża Pięknej Miłości. Jej obraz znajdował się poprzednio w ołtarzu głównym kościółka drewnianego. Na terenie parafii szanowany jest bardzo krzyż przy Świderskiej, przy którym - gdy nie było jeszcze kościoła - odprawiane były nabożeństwa.

W parafii działa Żywy Różaniec (pięć róż), Rodziny Nazaretańskie, grupa oazowa, biblijna, AA oraz Caritas. Wszystkimi ruchami opiekują się księża. Na wysokim poziomie artystycznym są schole. Schola młodzieżowa zdobyła pierwsze miejsce na ogólnopolskim festiwalu piosenki misyjnej, a także na przeglądzie piosenki religijnej w Legionowie. Są w parafii ministranci i lektorzy.

Stałą troską duszpasterze parafii otaczają chorych. W każdą pierwszą sobotę miesiąca kapłani udają się do ponad dwudziestu z nich.

W parafii istnieje problem sekt, głównie ze strony świadków Jehowy.

Radością parafii są zawsze powołania kapłańskie. Z parafii pochodzi ks. Krzysztof Filipowicz, a w tym roku będzie święcony dk. Mariusz Czyżewski. W seminarium duchownym mamy też jednego kleryka.

Parafianie lubią pielgrzymować. Wkrótce młodzi pojadą do Lednicy, wcześniej byli w Rzymie na Światowym Dniu Młodzieży. Starsi wyjeżdżali do Wilna, Lichenia i Częstochowy.

Przed kościołem ministranci sprzedają prasę katolicką. Jest Niedziela, Powściągliwość i praca, Miejsca święte, prasa misyjna.

Latem parafię odwiedza wielu działkowiczów i gości. Warto więc dodać, że w niedzielę i święta jest sześć Mszy św. Odprawiane są one o godz. 7.00, 9.00, 10.15, 11.30, 13.00 i 18.00. W dni powszednie są Msze św. koncelebrowane o godz. 7.00 i 18.00.

Marzenia Księdza Prałata

- Moim największym marzeniem jest zwiększenie liczby księży w parafii - mówi ks. prał. Olaczek. Wtedy moglibyśmy rozpocząć tygodniową adorację w kaplicy Matki Bożej Pięknej Miłości. Chcemy też przenieść dzieci przygotowujące się do I Komunii św. z kościoła do kaplicy w domu katechetycznym. Tam powinna być Msza św. dla dzieci przygotowujących się do I Komunii św., a także dzieci jeszcze młodszych. Ale żeby odprawiać Msze św. w kaplicy musimy brać pod uwagę również rodziców. Kapłan musi być nie tylko przy ołtarzu, ale także w konfesjonale.

Chcemy wybudować wspomnianą grotę Matki Bożej. Ale najbardziej zależy mi na ożywieniu parafii od strony duchowej. A może w nie najdłuższym czasie bp Kazimierz Romaniuk przychyli się do naszej prośby i ogłosi naszą świątynię sanktuarium Matki Bożej Pięknej Miłości? Na pewno zasługuje na to - mówi Ksiądz Proboszcz.

Tak się złożyło, że wszyscy dotychczasowi kapłani odpowiedzialni za duszpasterstwo w Tarchominie - Porajach to koledzy kursowi sługi Bożego ks. Jerzego Popiełuszki. Z pewnością Kapłan Męczennik będzie wspomagał także i tę warszawską parafię, za którą odpowiedzialny przed Bogiem jest jego kolega kursowy.

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bp Andrzej Przybylski: Jezus jest Pasterzem, nie najemnikiem!

2024-04-19 22:12

[ TEMATY ]

rozważania

bp Andrzej Przybylski

Archiwum bp Andrzeja Przybylskiego

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

21 Kwietnia 2024 r., czwarta niedziela wielkanocna, rok B

CZYTAJ DALEJ

Św. Agnieszko z Montepulciano! Czy Ty rzeczywiście jesteś taka doskonała?

Niedziela Ogólnopolska 16/2006, str. 20

wikipedia.org

Proszę o inny zestaw pytań! OK, żartowałam! Odpowiem na to pytanie, choć przyznaję, że się go nie spodziewałam. Wiesz... Gdyby tak patrzeć na mnie tylko przez pryzmat znaczenia mojego imienia, to z pewnością odpowiedziałabym twierdząco. Wszak imię to wywodzi się z greckiego przymiotnika hagné, który znaczy „czysta”, „nieskalana”, „doskonała”, „święta”.

Obiektywnie patrząc na siebie, muszę powiedzieć, że naprawdę jestem kobietą wrażliwą i odpowiedzialną. Jestem gotowa poświęcić życie ideałom. Mam w sobie spore pokłady odwagi, która daje mi poczucie pewnej niezależności w działaniu. Nie narzucam jednak swojej woli innym. Sądzę, że pomimo tego, iż całe stulecia dzielą mnie od dzisiejszych czasów, to jednak mogę być przykładem do naśladowania.
Żyłam na przełomie XIII i XIV wieku we Włoszech. Pochodzę z rodziny arystokratycznej, gdzie właśnie owa doskonałość we wszystkim była stawiana na pierwszym miejscu. Zostałam oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Dominikanek. Miałam wtedy 9 lat. Nie było mi łatwo pogodzić się z taką decyzją moich rodziców, choć było to rzeczą normalną w tamtych czasach. Później jednak doszłam do wniosku, że było to opatrznościowe posunięcie z ich strony. Postanowiłam bowiem zostać zakonnicą. Przykro mi tylko z tego powodu, że niestety, moi rodzice tego nie pochwalali.
Następnie moje życie potoczyło się bardzo szybko. Założyłam nowy dom zakonny. Inne zakonnice wybrały mnie w wieku 15 lat na swoją przełożoną. Starałam się więc być dla nich mądrą, pobożną i zarazem wyrozumiałą „szefową”. Pan Bóg błogosławił mi różnymi łaskami, poczynając od daru proroctwa, aż do tego, że byłam w stanie żywić się jedynie chlebem i wodą, sypiać na ziemi i zamiast poduszki używać kamienia. Wiele dziewcząt dzięki mnie wstąpiło do zakonu. Po mojej śmierci ikonografia zaczęła przedstawiać mnie najczęściej z lilią w prawej ręce. W lewej z reguły trzymam założony przez siebie klasztor.
Wracając do postawionego mi pytania, myślę, że perfekcjonizm wyniesiony z domu i niejako pogłębiony przez zakonny tryb życia można przemienić w wielki dar dla innych. Oczywiście, jest to możliwe tylko wtedy, gdy współpracujemy w pełni z Bożą łaską i nieustannie pielęgnujemy w sobie zdrowy dystans do samego siebie.
Pięknie pozdrawiam i do zobaczenia w Domu Ojca!
Z wyrazami szacunku -

CZYTAJ DALEJ

Łomża: zakończyło się zgromadzenie plenarne COMECE

2024-04-19 20:41

[ TEMATY ]

Unia Europejska

COMECE

Łomża

pixabay.com

W Łomży zakończyło się trzydniowe (17-19 kwietnia) wiosenne zgromadzenie plenarne Komisji Episkopatów Wspólnoty Europejskiej (COMECE). W 20. rocznicę rozszerzenia Unii Europejskiej, delegaci konferencji biskupich z 27 państw Unii Europejskiej wysłuchali głosów krajów Europy Środkowej i Wschodniej w świetle nadchodzących wyborów europejskich.

Zgromadzenie składało się z trzech sesji, które koncentrowały się wokół procesu integracji Unii Europejskiej, jej postrzegania z perspektywy Europy Środkowej i Wschodniej oraz przyszłych kierunków w obliczu wyzwań geopolitycznych.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję