Reklama

Wielka Brytania

Anglia: abortowane dziecko cierpi

Grupa brytyjskich posłów pro-life opracowała wniosek parlamentarny, przedstawiający najnowsze dowody na odczuwanie bólu przez dziecko w życiu płodowym. Odnotowując najnowsze ustalenia naukowców wzywają rząd do pilnego przeglądu oficjalnych wytycznych w dziedzinie medycznych interwencji, w tym aborcji.

[ TEMATY ]

aborcja

prolife

Adobe Stock

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Budowanie poparcia dla tego typu inicjatyw, w przypadku Wielkiej Brytanii, gdzie aborcja jest mocno zakorzeniona kulturowo może zająć nawet wiele kolejnych lat. Dużo zależy od zaangażowania społeczeństwa. Przede wszystkim można wysłać email do posła ze swojego okręgu z prośbą o podpisanie wniosku Early Day Motion 1340 (EDM 1340). Gotowy list w tej sprawie proponuje m.in. portal Right to Life (righttolife.org.uk).

Międzypartyjna Parlamentarna Grupa Pro-Life opublikowała niedawno raport na temat wrażliwości i bólu płodu. Z badań naukowców wynika, że prawdopodobnie od 12 tygodnia ciąży niemowlęta w macicy mogą odczuwać ból, a istnieją dowody, sugerujące że dzieje się to nawet wcześniej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W raporcie zwrócono uwagę na drastyczne niespójności brytyjskiego prawa. Obecnie zabijanie tzw. „chronionych zwierząt” w momencie „dwóch trzecich” ciąży podlega ściślejszym przepisom prawnym niż aborcja nienarodzonych ludzi na tym samym etapie rozwoju. Poszczególne partie ustawy z 1986 roku określają, w jaki sposób należy zabijać płody zwierząt w sposób „humanitarny”, podczas gdy nie istnieją równoległe przepisy prawne, dotyczące płodów ludzkich.

Podziel się cytatem

Reklama

Ponadto, rząd Wielkiej Brytanii przyznał niedawno, że nienarodzone dzieci przechodzące operację rozszczepu kręgosłupa w ramach publicznej służby zdrowia (NHS) od 20. tygodnia życia otrzymują znieczulenie. Tymczasem, jak stwierdza poselski raport, nie mają na nie szans dzieci między 14. a 24. tygodniem życia, poddawane aborcji poprzez rozczłonkowanie ich ciała. Tak samo jest w przypadku aborcji dokonywanej chlorkiem potasu, wstrzykiwanym do serca dziecka w 22. tygodniu życia. Jak odnotowuje organizacja Human Rights Watch: chlorek potasu podawany jest w zastrzyku więźniom skazanym na karę śmierci. Podany bez znieczulenia przynosi „potworny ból”.

Reklama

W 2019 roku w Anglii i Walii dokonano 3323 aborcje po 20. tygodniu życia dziecka. Ana Maria Tudor, cytowana w raporcie, usuwając dziecko w 23. tygodniu ciąży „twierdzi, że nigdy nie została poinformowana, że jej nienarodzone dziecko może cierpieć podczas zabiegu aborcji”. Kobieta uważa, że nie dysponując tą informacją nie była w pełni świadoma przy podejmowaniu decyzji o aborcji, dlatego wniosła sprawę do sądu.

Reklama

We wniosku Early Day Motion 1340 (EDM 1340) posłowie wzywają rząd do zmiany przepisów prawa i objęcia prawem do znieczulenia niemowlęta po 12. tygodniu życia we wszystkich inwazyjnych procedurach medycznych, w tym aborcji.

Raport dołączony do wniosku przytacza badania naukowców: dr Stuarta WG Derbyshire i Johna C Bockmanna PA opublikowane w Journal of Medical Ethics, które potwierdzają pogląd, że niemowlęta w macicy mogą odczuwać ból już od 12. tygodnia ciąży. Tymczasem jest to kwestia, której unika medyczny establishment, stojąc na stanowisku, że płód nie może odczuwać bólu przed upływem 24. tygodni. Akurat taki jest limit czasowy większości aborcji dokonywanych w Wielkiej Brytanii. Jak komentuje organizacja Right to Life: „Kiedy pojawiają się dowody na to, że płód może odczuwać ból, a posłowie zwracają uwagę na ten fakt, miejmy nadzieję, że ten konsensus zacznie się rozpadać. Dowody na to, że niemowlęta mogą odczuwać ból w macicy i podczas wielu aborcji, podkreślają człowieczeństwo nienarodzonego dziecka i stanowią kolejny ważny powód do wprowadzenia przepisów chroniących nienarodzone dziecko”.

Wnioski składane przez brytyjskich posłów w formie EDM to skuteczny środek zwracania uwagi na ważną kwestię. Rzadko zdarza się, aby EDM (Early Day Motions) były przedmiotem debaty.

2021-03-03 15:07

Ocena: +5 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kurs dostępny dla wszystkich. Głoszą prawdę o aborcji i bronią życia poczętego

[ TEMATY ]

aborcja

prolife

życie poczęte

kurs obrońców życia

Fundacja Życie i Rodzina Podbeskidzie

Podczas ostatniej pikiety w Bielsku-Białej.

Podczas ostatniej pikiety w Bielsku-Białej.

Proliferzy z diecezji bielsko-żywieckiej zorganizowali kurs obrońców życia i rodziny. Obrońcy życia widząc, co się działo na polskich ulicach, nie chcą na to patrzeć biernie. Dlatego umożliwiają organizowanie następnych takich kursów po to, by jak najwięcej osób mogło docierać do rodaków z prawdą o aborcji.

Osoby idące w przemarszach, domagały się prawa do zabijania poczętych dzieci, skandując przy tym wulgarne hasła. Przy tym nadal dochodzą informacje o uszkodzonych obiektach sakralnych. – Co roku w Polsce blisko tysiąc dzieci jest zabijanych w wyniku tzw. aborcji. Jednocześnie lewicowe organizacje międzynarodowe i lobby LGBT robi wszystko, aby zniszczyć instytucję małżeństwa i rodziny, bezczeszcząc symbolikę katolicką. Chcemy dotrzeć do Polaków z prawdą o aborcji i homoseksualizmie, chcemy bronić życia i normalności. Dlatego zaprosiliśmy chętnych na kurs – mówi Łukasz Duda z Fundacji Życie i Rodzina region Podbeskidzie.

CZYTAJ DALEJ

Kryzys powołań czy kryzys powołanych?

Tę wspólną troskę o powołania powinno się zacząć nie tylko od tygodniowego szturmowania nieba, ale od systematycznej modlitwy.

Często wspominam pewną rozmowę o powołaniu. W czasach gdy byłem rektorem seminarium, poprosił o nią młody student. Opowiedział mi trochę o sobie, o dobrze zdanej maturze i przypadkowo wybranym kierunku studiów. Zwierzył się jednak z największego pragnienia swojego serca: że głęboko wierzy w Boga, lubi się modlić, że jego największe pasje dotyczą wiary, a do tego wszystkiego nie umie uciec od przekonania, iż powinien zostać księdzem. „Dlaczego więc nie przyjdziesz do seminarium, żeby choć spróbować wejść na drogę powołania?” – zapytałem go trochę zdziwiony. „Bo się boję. Gdyby ksiądz rektor wiedział, jak się mówi u mnie w domu o księżach, jak wielu moich rówieśników śmieje się z kapłaństwa i opowiada mnóstwo złych rzeczy o Kościele, seminariach, zakonach!” – odpowiedział szczerze. Od tamtej rozmowy zastanawiam się czasem, co dzieje się dziś w duszy młodych ludzi odkrywających w sobie powołanie do kapłaństwa czy życia konsekrowanego; z czym muszą się zmierzyć młodzi chłopcy i młode dziewczyny, których Pan Bóg powołuje, zwłaszcza tam, gdzie ziemia dla rozwoju ich powołania jest szczególnie nieprzyjazna. Kiedy w Niedzielę Dobrego Pasterza rozpoczniemy intensywny czas modlitwy o powołania, warto zacząć nie tylko od analiz dotyczących spadku powołań w Polsce, od mniej lub bardziej prawdziwych diagnoz tłumaczących bolesne zjawisko malejącej liczby kapłanów i osób życia konsekrowanego, ale od pytania o moją własną odpowiedzialność za tworzenie przyjaznego środowiska dla wzrostu powołań. Zapomnieliśmy chyba, że ta troska jest wpisana w naturę Kościoła i nie pojawia się tylko wtedy, gdy tych powołań zaczyna brakować. Kościół ma naturę powołaniową, bo jest wspólnotą ludzi powołanych przez Boga, a jednocześnie jego najważniejszym zadaniem jest, w imieniu Chrystusa, powoływać ludzi do pójścia za Bogiem. Ewangelizacja i troska o powołania są dla siebie czymś nieodłącznym, a odpowiedzialność za powołania dotyczy każdego człowieka wierzącego. Myśląc więc o powołaniach, zacznijmy od siebie, od osobistej odpowiedzi na to, jak ja sam buduję klimat dla rozwoju swojego i cudzego powołania. Indywidualna i wspólna troska o powołania nie może wynikać z negatywnych nastawień. Mamy się troszczyć o powołania nie tylko dlatego, że bez nich nie uda nam się dobrze zorganizować Kościoła, ale przede wszystkim z tego powodu, iż każdy człowiek jest powołany przez Boga i potrzebuje naszej pomocy, aby to powołanie rozeznać, mieć odwagę na nie odpowiedzieć i wiernie je zrealizować w życiu.

CZYTAJ DALEJ

Watykan: papież przyjął abp. Urbańczyka

2024-04-20 13:25

[ TEMATY ]

Franciszek

Episkopat News

Ojciec Święty Franciszek przyjął dziś rano na audiencji Jego Ekscelencję ks. abp. Janusza Urbańczyka, arcybiskupa tytularnego Voli, nuncjusza apostolskiego w Zimbabwe, wraz z członkami jego rodziny - poinformowało Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej.

Arcybiskup Janusz Urbańczyk urodził się 19 maja 1967 r. w Kraszewie (Polska). Święcenia kapłańskie przyjął 13 czerwca 1992 r. i jest inkardynowany do diecezji elbląskiej.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję