Ogłoszona niedawno deklaracja "Dominus Iesus" wzywa chrześcijan do ponownego przylgnięcia do Chrystusa i w żadnym wypadku nie deprecjonuje innych Kościołów czy religii - powiedział Jan Paweł II w rozważaniach przed modlitwą "Anioł Pański" 1 października br. w Watykanie. Oto pełny tekst wypowiedzi papieskiej:
1. Święci, którzy dzisiaj zostali wyniesieni do chwały
ołtarzy, każą nam skierować wzrok na Chrystusa. Żyli oni zakorzenieni
w wierze w Niego, Odkupiciela wszystkich ludzi, Syna Jednorodzonego,
który jest w łonie Ojca i którego objawił (por. J 1, 18). Święci
zapraszają nas do wyznawania Go z radością, kochania Go z całego
serca i dawania o Nim świadectwa.
U szczytu Roku Jubileuszowego deklaracją Dominus Iesus
- Jezus jest Panem - zaaprobowaną przeze mnie w specjalnej formie,
chciałem zaprosić wszystkich chrześcijan do ponownego przylgnięcia
do Niego w radości wiary, świadcząc jednomyślnie, że jest On, także
dzisiaj i jutro, "drogą i prawdą, i życiem" (J 14, 6). Nasze wyznanie
Chrystusa jako jedynego Syna, przez którego my sami widzimy oblicze
Ojca (por. J 14, 8), nie jest arogancją, dyskredytującą inne religie,
ale radosnym przyznaniem, że Chrystus ukazał się nam bez jakiejkolwiek
zasługi z naszej strony. I to On jednocześnie nauczył nas nadal dawać
to, co otrzymaliśmy, oraz oznajmiać innym to, co dano nam, aby podarowana
nam Prawda i Miłość, jaką jest Bóg, należały do wszystkich ludzi.
Wraz z Apostołem Piotrem wyznajemy, że "nie ma w żadnym
innym imieniu zbawienia" (por. Dz 4, 12). Deklaracja Dominus Iesus,
idąc śladem Vaticanum II, stwierdza, że przez to niechrześcijanom
nie odmawia się zbawienia, ale pokazuje ona, że jego ostateczne źródło
tkwi w Chrystusie, w którym połączyli się Bóg i człowiek. Bóg oświeca
wszystkich w sposób odpowiadający ich sytuacji wewnętrznej i środowiskowej,
dając im łaskę zbawienia sobie tylko znanymi drogami (por. Dominus
Iesus, VI, 20-21). Dokument wyjaśnia zasadnicze elementy chrześcijańskie,
które nie przeszkadzają dialogowi, ale ukazują jego podstawy, gdyż
dialog bez fundamentów byłby skazany na wyrodzenie się w puste wielosłowie.
To samo dotyczy także sprawy ekumenizmu. Jeśli dokument
ten wraz z Soborem Watykańskim II głosi, że "jedyny Kościół Chrystusowy
trwa w Kościele katolickim", nie zamierza przez to umniejszać roli
innych Kościołów i wspólnot kościelnych, a przekonaniu temu towarzyszy
świadomość, że nie jest to zasługą ludzką, ale znakiem wierności
Bogu, który jest silniejszy od słabości ludzkich i grzechów, wyznanych
przez nas w sposób uroczysty przed Bogiem i ludźmi na początku Wielkiego
Postu. Kościół katolicki cierpi - jak stwierdza dokument - że prawdziwe
Kościoły lokalne i wspólnoty kościelne z cennymi elementami zbawienia
są od niego oddzielone.
Dokument wyraża więc jeszcze raz tę samą pasję ekumeniczną,
która jest u podstaw mojej encykliki Ut unum sint. Mam nadzieję,
że ta deklaracja, która leży mi na sercu, po tylu błędnych interpretacjach,
będzie mogła ostatecznie pełnić swoją funkcję wyjaśniającą, a zarazem
otwarcia na innych. Niech Maryja, której Pan na krzyżu powierzył
wszystkich jak Matce, pomoże nam wzrastać wspólnie w wierze w Chrystusa,
Odkupiciela wszystkich ludzi, w nadziei zbawienia, ofiarowanego przez
Chrystusa wszystkim, i w miłości, która jest znakiem dzieci Bożych.
2. Z miłością pozdrawiam wszystkich wiernych zgromadzonych
tutaj, aby uczcić Męczenników Chińskich, zwłaszcza tych z Was, pochodzenia
chińskiego, którzy oglądają po raz pierwszy kanonizację męczenników
należących do Waszego własnego narodu.
Myśli moje kierują się również do wszystkich katolików
w Chinach. Wiem, że jesteście duchowo zjednoczeni z nami i jestem
pewien, że rozumiecie, iż jest to szczególna chwila łaski dla całego
Kościoła i całej wspólnoty katolickiej w Chinach. Pragnę zapewnić
Was raz jeszcze, że modlę się codziennie za Was. Niech Święci Męczennicy
pocieszają i wspierają Was, abyście, tak jak oni, byli mężnymi, wielkodusznymi
i wiernymi świadkami Jezusa Chrystusa oraz jego prawdziwego umiłowania
Waszego narodu.
3. Na zakończenie tego obrzędu, podczas którego
została kanonizowana wielka liczba świadków wiary, pozdrawiam wszystkich
pielgrzymów języka hiszpańskiego, zwłaszcza przybyłych z ziem pochodzenia
nowych świętych męczenników dominikańskich: Palencii, Tarragony,
Grenady, Teruelu i Sewilli oraz z Kraju Basków, kolebki św. Marii
Józefy od Serca Jezusowego Sancho Guerra. Oby jej świetlany przykład
pomagał Wam być także mężnymi świadkami Jezusa na szlachetnej i zawsze
umiłowanej ziemi hiszpańskiej.
4. Równocześnie pozdrawiam gorąco biskupów i wiernych
z Sudanu oraz dużą grupę pielgrzymów ze Stanów Zjednoczonych, szczególnie
z Filadelfii. Niech za pośrednictwem nowych świętych - Katarzyny
Drexel i Józefiny Bakhity Wasza wiara staje się coraz mocniejsza,
a Wasze świadectwo o Ewangelii niech będzie coraz skuteczniejsze.
5. Oddzielne pozdrowienia kieruję do delegacji
rządowych z różnych krajów, które zechciały wziąć udział w tej kanonizacji.
Prośmy teraz Maryję, Królową Wszystkich Świętych, aby
pomogła każdemu chrześcijaninowi być wiarygodnym świadkiem Ewangelii.
Pomóż w rozwoju naszego portalu