Z niepokojem patrzyliśmy, jak mija Rok Święty, a w naszym mieście, Inowrocławiu, nie pojawiał się żaden widoczny i trwały ślad jubileuszu.
Myśleliśmy o jakimś monumencie. Nie było pomysłu, a jeżeli się pojawiał, to nie było możliwości jego realizacji. Wreszcie zdecydowaliśmy się, że powinien stanąć krzyż, czytelny znak Chrystusa, który przed dwoma tysiącami lat się narodził.
Najstarsze osiedle w mieście obchodziło właśnie 50. rocznicę powstania. Jedna z parafianek wskazała skwerek w parku, gdzie krzyż mógłby stanąć. Architekt Ewa Pasoń z Bydgoszczy szybko zrobiła projekt - wizję potężnego krzyża, który swoimi ramionami miałby objąć osiedle i górować nad miastem.
W marcu ub. r. zwróciliśmy się do Zarządu Miasta o pozwolenie na postawienie krzyża. Do 5 września czekaliśmy na zgodę Zarządu Miasta na udostępnienie proponowanego miejsca. Rozpoczął się wyścig z czasem. Trzeba było wiele spraw uzgodnić i uzyskać różne pozwolenia. Wreszcie 24 października mogliśmy rozpocząć budowę.
Ekipa inż. Piotra Hopcia przystąpiła do pracy. Najpierw postawiła zbrojone, głębokie fundamenty. Równocześnie zleciliśmy wykonanie stalowej konstrukcji krzyża warsztatowi ślusarskiemu Jarosława Zawieruchy i skierowaliśmy apel do mieszkańców miasta, przedsiębiorstw i instytucji z prośbą o składanie ofiar pieniężnych na ten zbożny cel. Pierwsza odpowiedziała Inowrocławska Kopalnia Soli. Z niepokojem słuchaliśmy komunikatów pogodowych, bowiem mróz pokrzyżowałby nasze plany. Pan Bóg był łaskawy.
9 grudnia 12-metrowy krzyż przywieziono na miejsce. Został usytuowany na tle kościoła garnizonowego pw. św. Barbary. U nasady krucyfiksu będą wmurowane marmurowe płyty z wykutym napisem "Jam Jest", a cokół będzie wyłożony granitowymi płytami. W krzyżu są już umieszczone żarówki halogenowe, które go podświetlają.
Wyznaczyliśmy sobie spotkanie przed krzyżem w niedzielę 31 grudnia 2000 r. 15 minut przed północą. Zabrzmiała kolęda Bóg się rodzi. Przed północą Ksiądz Proboszcz rozpoczął czytanie Prologu Ewangelii św. Jana, a zakończył już w Nowym Roku, nowym wieku i nowym tysiącleciu! Wśród rozrywających się petard, strzelających ogni sztucznych, w hałasie, brzmiało słowo Boże, które prowadziło nas w nowe czasy. Z modlitwą na ustach, ożywioną wiarą w sercu, przy znaku Jezusa, witaliśmy Nowy Rok, biorąc weń Chrystusa, którego są czasy i wieki.
Wierni przeszli do pobliskiego kościoła garnizonowego, gdzie księża parafii pw. św. Józefa sprawowali pierwszą w nowym tysiącleciu Mszę św.
Inowrocławski krzyż spotkania tysiącleci stanął w miejscu historycznym. Naprzeciw krzyża jest więzienie, gdzie w 1939 r. zostało zamordowanych kilkudziesięciu obywateli miasta i okolicy. W czasach komunistycznych były tu więzione kobiety. Na podwórzu więzienia został rozstrzelany przez Niemców ks. Mateusz Zabłocki.
Niech ten znak Chrystusa prowadzi inowrocławian w nowe czasy.