W nocy z 10 na 11 listopada 1003 r. w Wojciechowie k. Międzyrzecza
ponieśli śmierć męczeńską Benedykt i Jan, którzy byli mnichami Zakonu
Kamedułów, ich rodzeni bracia Mateusz i Izaak, kandydaci na eremitów,
oraz Krystian, który był eremickim posługaczem i kucharzem.
W sobotę 10 listopada br. w kościele Kamedułów w Krakowie
na Bielanach metropolita krakowski - kard. Franciszek Macharski odprawił
uroczystą Eucharystię z okazji 1000-lecia przybycia do Polski pierwszych
uczniów św. Romualda. Benedykt i Jan spotkali św. Romualda - założyciela
kongregacji mnichów-eremitów - znanych pod nazwą Kamedułów, w słynnej
pustelni w Pereum k. Rawenny. Za namową cesarskiego krewnego Brunona
z Kwerfurtu Romuald postanowił wysłać misjonarzy na północ. Byli
to właśnie Benedykt i Jan. Wyposażeni przez cesarskiego krewniaka
w księgi i liturgiczne naczynia, przybyli do Polski w styczniu 1002
r. Bolesław Chrobry ofiarował im miejsce pod erem w Wojciechowie
k. Międzyrzecza. Zgodnie z planami Ottona III i Bolesława Chrobrego,
mieszkańcy eremu, prowadząc życie pustelnicze, mieli przyjmować nowicjuszy
wywodzących się z miejscowej ludności, prowadzić studia, a nade wszystko
- unikając przemocy - prowadzić pracę misyjną wśród Słowian zachodnich.
W niecały rok po przybyciu eremitów w klasztorze byli już pierwsi
nowicjusze. Jednego z nich, Barnabę, wysłano do Włoch z nadzieją,
że stamtąd przywiezie instrukcje co do dalszej działalności. Tymczasem
w listopadzie 1003 r. w nocy podpici chłopi na czele z książęcym
włodarzem napadli na erem w celach rabunkowych i wymordowali jego
mieszkańców. Papież Jan XVIII, któremu ocalały Barnaba opowiedział
o całym zdarzeniu, pięciu polskich eremitów zaliczył w poczet świętych
męczenników i nakazał oddawać im cześć. Cześć tę ugruntował Brunon
z Kwerfurtu, który w 1006 r. napisał Żywot pięciu braci męczenników.
W eremie Kamedułów wśród lasów na Srebrnej Górze na Bielanach (
od białych habitów mnichów) w Krakowie czas jakby się zatrzymał.
Tu nadal żyją synowie św. Romualda. Rytm życia eremitów, jak przed
wiekami, wyznacza praca i modlitwa. Za klasztorną furtę w wyznaczonych
godzinach mogą wejść tylko mężczyźni, kobiety wpuszczane są tu jedynie
podczas większych świąt, dwanaście razy w ciągu roku...
Skromna uroczystość upamiętniająca 1000-letnią obecność
Kamedułów w Polsce jest szczególnym memento, że w naszym rozpędzonym,
zapracowanym życiu potrzebny jest czas na refleksję i modlitwę...
W powstałej w XI wieku podwrocławskiej wsi Tyniec Mały znajduje się zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Budowla z 1516 r. posiada cenny skarb. Na jej głównym ołtarzu znajduje się najstarsza w Polsce figura Matki Bożej Fatimskiej.
Niemiecka baronowa Maria Józefa von Ruffer to postać dobrze znana mieszkańcom Tyńca Małego. Ta głęboko wierząca kobieta (ur. 1894 r.) cieszyła się szacunkiem i ogromną sympatią mieszkańców podwrocławskiej wsi. Czym sobie na nią zasłużyła? Przez całe swoje życie służyła chorym i ubogim. Założyła tu ochronkę dla dzieci. Wraz z rodziną swej starszej siostry Marii Emmy von Fürstenberg bardzo dbała o tyniecki kościół. Sfinansowała przebudowę jego wnętrza na styl gotycki. Wspólnie ufundowali witraż Jezusa Ukrzyżowanego, mszał, różne wyposażenia (ornaty, chorągwie, itp.) oraz XVIII-wieczne obrazy stacji Drogi Krzyżowej, które niestety nie zachowały się do dziś. Dzwony, które podczas II wojny zdjęto z wieży, by przetopić je na armaty, ufundowała matka Marii Józefy, Gabriela von Ruffer. Kiedy dowiedziała się o objawieniu Matki Bożej w Fatimie (1917 r.) bez wahania rozpoczęła działania w kierunku upowszechnienia tego cudu. Niejednokrotnie kontaktowała się w tej sprawie z Ojcem Świętym Piusem XI. W owych czasach spotkanie z papieżem nie należało do rzeczy prostych. W kontaktach z nim Marii Józefie pomagał ówczesny metropolita wrocławski abp Adolf Bertram. Uzyskanie akceptacji życiowej misji baronowej nie było łatwe, gdyż uznaniu objawień stanowczo sprzeciwiał się francuski kardynał (zapewne obawiał się przyćmienia sławy objawień w Lourdes). Mimo jego sprzeciwu, w 1930 r. Kościół uznał cud objawienia w Fatimie.
Maciej został wybrany przez Apostołów do ich grona na miejsce Judasza (por. Dz 1, 15-26). W starożytności chrześcijańskiej krążyło o św. Macieju wiele legend. Według nich miał on głosić Ewangelię najpierw w Judei, potem w Etiopii, wreszcie w Kolchidzie, a więc w rubieżach Słowian. Miał jednak ponieść śmierć męczeńską w Jerozolimie, ukamienowany jako wróg narodu żydowskiego i jego zdrajca.Wśród pism apokryficznych o św. Macieju zachowały się jedynie fragmenty tak zwanej Ewangelii św. Macieja oraz fragmenty Dziejów św. Macieja. Oba pisma powstały w III wieku i mają wyraźne zabarwienie gnostyckie. Relikwie Apostoła są obecnie w Rzymie w bazylice Matki Bożej Większej, w Trewirze w Niemczech i w kościele św. Justyny w Padwie. Św. Maciej jest patronem Hanoweru oraz m.in. budowniczych, kowali, cieśli, cukierników i rzeźników.
W Brzegu Dolnym odbywają się nabożeństwa majowe przy miejscowych kapliczkach. Okazuje się, że z każdym nabożeństwem jest coraz więcej osób. Dzisiaj, tj. 13 maja przy kapliczce Matki Bożej przy ul. Zwycięstwa było ponad 100 osób. Wspólny śpiew Litanii Loretańskiej, to nie tylko okazja do modlitwy, ale także okazja do poznania historii poszczególnych miejsc i integracji.
Pomysł, aby nabożeństwa majowe odbywały się w takiej formie rozpoczął się z inicjatywy s. Sandry Lisoń , Franciszkanki Rodziny Maryi oraz ks. Mateusza Ciesielskiego, wikariusza parafii NMP Królowej Polski. - Założyciel naszego zgromadzenia św. Zygmunt Szczęsny Feliński, bardzo propagował i rozszerzył kult nabożeństw maryjnych. Ułożył rozważania, a nabożeństwa odbywały się w intencji odnowy moralnej narodu. Podzieliłam się tym z ks. Mateuszem, który wpadł na pomysł, abyśmy odnowili tradycję śpiewania Litanii Loretańskiej przy kapliczkach w Brzegu Dolnym - zaznacza s. Sandra, dodając: - Przejechałam się rowerem po mieście sprawdzając, gdzie znajdują się kapliczki i wybraliśmy z nich 10, a finalnie utworzyły one krąg wokół miasta.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
