Życie i posługa kard. Stefana Wyszyńskiego w roku 1966 zdominowane były przez obchody Tysiąclecia Chrztu Polski. Nie inaczej było w sierpniu tegoż roku.

Najpierw wraz z wieloma polskimi biskupami udał się do Łomży na dwudniowe (6-7 sierpnia) uroczystości. Dla Księdza Prymasa były one szczególne.

Po wieczerzy - zanotował w zapiskach - odwiedziłem klasztor Ojców Kapucynów, piękny ogród z tarasami, do którego zaglądaliśmy nieraz przez parkan, jako sąsiedzi ze stancji prof. K. Kęsickiego na Krzywym Kole, w sąsiedniej posesji. Odnowiłem stare wspomnienia z lat wojennych 1915-1917, gdy przez dwa lata byłem w gimnazjum łomżyńskim, przed wstąpieniem do Liceum Piusa X we Włocławku.

W niedzielę kard. Wyszyński wygłosił dłuższe kazanie ( Po Ewangelii wygłosiłem 55-minutowe kazanie, którego wierni wysłuchali z budującą cierpliwością.) zakończone piękną modlitwą do Matki Bożej:

Przed obrazem Matki Pięknej Miłości, czuwającej w stolicy w bazylice archidiecezjalnej św. Jana, klękamy w duchu wraz z całym ludem ziemi łomżyńskiej, z jej pasterzem, ze wszystkimi biskupami, kapłanami i mówimy:

Matko Pięknej Miłości, wyproś nam Ojczyznę miłującą! Matko Pięknej Miłości, naucz nas miłować społecznie! Matko Pięknej Miłości, niech Syn Twój, Syn umiłowania Ojcowego, ukształtowany pod Twoim sercem, będzie dla nas Wodzem wiary w nowe tysiąclecie, na nowe czasy miłującej się rodziny człowieczej, rodziny Bożej.

Kolejne uroczystości rocznicowe odbywały się w Opolu w dniach 13 i 14 sierpnia. W czasie centralnej uroczystości Ksiądz Prymas wygłosił kazanie o wartościach, jakie Kościół daje narodowi. W mówieniu Prymasowi Tysiąclecia przeszkadzały: lejący się z nieba żar i hałas wywoływany przez przejeżdżające co chwilę motocykle i samochody Milicji Obywatelskiej. Ostatnim punktem obchodów była Msza św. celebrowana przez abp. Karola Wojtyłę w Kamieniu Śląskim, miejscu urodzenia: św. Jacka, bł. Czesława i bł. Bronisławy. Jak zauważył kard. Wyszyński, w tej niewielkiej wsi, w której proboszczem był ksiądz niemiecki (Proboszczem jest Niemiec, dziekan miejscowy, kapłan przykładny, mówiący po polsku) zebrało się więcej ludzi niż w Opolu.

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, zgodnie z tradycją, Ksiądz Prymas spędził na Jasnej Górze. Okazja była podwójna: uroczystości odpustowe i przybycie Pieszej Pielgrzymki Warszawskiej, która w roku milenijnym obchodziła swój własny jubileusz. Pątnicy ze Stolicy przyszli do Czarnej Madonny po raz 250. Dzień Prymasa Tysiąclecia był nad wyraz wypełniony: podróż z Opola do Częstochowy, Msza św. dla pieszych pielgrzymów, uczestniczenie w odpustowej Sumie pontyfikalnej, spotkanie z wycieczką z Włoch, poobiednie fotografie pamiątkowe i rozmowy z pielgrzymami z Warszawy, udział w wieczornej Mszy św. i wygłoszenie po niej kazania i w końcu Apel Jasnogórski. Następnego dnia rozpoczął udział w dorocznych rekolekcjach biskupów opartych na rozważaniu hymnu Ciebie, Boga, wysławiamy.

Kolejna sobota i niedziela sierpnia to uroczystości milenijne w Przemyślu. Podobnie jak w całej Polsce było dużo nabożeństw, prób przeszkadzania w ich odbyciu ze strony władz. Zatrzymajmy się na niezwykłym wydarzeniu, które można znaleźć w zapiskach Prymasa Tysiąclecia:

Miła przygoda: ktoś puka do drzwi. Wchodzą małe dzieci, dziewczynka i chłopczyk (11-12 lat).

- Czego chcecie dzieci?

- Szukamy Księdza Prymasa. Ale nie chcieli nas wpuścić. Ale my - mówi rezolutna, szczupła dziewczynka - poszliśmy przez ogród, przez kuchnię i po schodach, i tu dolecieliśmy. Bo my chcemy koniecznie widzieć Księdza Prymasa.

- Jesteście rodzeństwem?

- Nie, szłam do katedry, on też. Ale samemu iść smutno, więc przylecieliśmy razem. Widać, że inicjatorką "wyprawy" jest dziewczynka. Proszą o obrazki, o fotografie kolorowe, bo tam ktoś dostał fotografię kolorową. Opowiadają, jak kochają Matkę Bożą.

- Skąd wiecie o Prymasie?

- Z nauki religii - itd.

Mili goście muszą odejść, ale boją się, by nikt ich nie widział.

Na uroczystości przemyskie z Rzymu przyjechał - jak to zapisał Prymas Tysiąclecia - "prałat S.". Zdał on relację Księdzu Kardynałowi z przebiegu przygotowań do uroczystości milenijnych w Stanach Zjednoczonych. Wyjaśnił również, dlaczego Papież nie przybył na jubileusz Kolegium Polskiego w Rzymie. Miał to być gest solidarności z Prymasem Polski, któremu odmówiono wydania paszportu.