Szkaplerz nazywany jest popularnie szatą Maryi. Będąc znakiem maryjnym, zobowiązuje do chrześcijańskiego życia, ze szczególnym ukierunkowaniem na uczczenie Najświętszej Maryi Dziewicy potwierdzanym codzienną modlitwą: Pod Twoją obronę uciekamy się... Założenie go na szyję przez posługę kapłana wprowadza w świat niezmiernie bogatej i pięknej symboliki. Część szkaplerza opadająca na plecy przypomina nam, że "trudy, doświadczenia i krzyże znosić winniśmy pod opieką Maryi z poddaniem się woli Bożej, tak jak Ona to czyniła" . Natomiast część spoczywająca na piersiach przypomina, że nasze serce winno "bić dla Boga i bliźnich, z miłości, odrywając się od przywiązań doczesnych i wiązać się za pośrednictwem Maryi z dobrami wiecznymi".
Rys historyczny
Reklama
Historia szkaplerza karmelitańskiego sięga XII w. Duchowi synowie
proroka Eliasza prowadzili życie modlitwy na Górze Karmel w Palestynie.
Nazywali się Braćmi Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel. Z powodu
licznych prześladowań przenieśli się do Europy. Kościół uznając regułę
ich życia dał prawny początek Zakonowi Karmelitów, który rozwijał
się bardzo szybko i promieniował przykładnym życiem. W Anglii szczególną
świątobliwością wsławił się św. Szymon Stock. Kiedy dostrzegał niebezpieczeństwa
grożące zakonowi, błagał Najświętszą Maryję Pannę o pomoc. W nocy
z 15 na 16 lipca 1251 r. w otoczeniu aniołów ujrzał Maryję, która
podała mu szkaplerz koloru brązowego. Usłyszał wtedy od Niej te słowa: "
Przyjmij najmilszy synu szkaplerz twego Zakonu jako znak mego braterstwa,
przywilej dla ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie
zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach,
przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania".
W XIV w. Najświętsza Maryja Panna ukazała się papieżowi
Janowi XXII i poleciła szczególną opiekę nad "Jej Zakonem Karmelitańskim"
. Obiecała Ona obfite łaski i zbawienie należącym do Zakonu, którzy
wiernie wypełniają swe śluby, a także należącym do Bractwa Szkaplerznego,
którzy zachowują cnotę czystości według swego stanu i modlą się za
Kościół. W końcu obiecała wszystkim nadzwyczajną łaskę, znaną pod
nazwą przywileju sobotniego: "Ja, ich Matka, w pierwszą sobotę po
ich śmierci, wyzwolę ich z czyśćca i zawiodę na górę życia wiecznego"
.
Stolica Apostolska zaliczyła szkaplerz karmelitański
do sakramentaliów. Swoją władzą potwierdziła przywileje dla noszących
szkaplerz, opierając ich skuteczność na modlitwach całego Kościoła.
Szkaplerz, obok różańca, stał się jednym z podstawowych wyrazów kultu
maryjnego. Obecnie znany jest on nie tylko w Europie, lecz na całym
świecie. Nasz Papież Jan Paweł II od lat dziecięcych nosi szkaplerz.
Szkaplerz karmelitański ma być wykonany z sukna wełnianego
koloru brązowego. Na jednej części ma być wizerunek Matki Bożej Szkaplerznej,
a na drugiej wizerunek Najświętszego Serca Pana Jezusa. Może być
on zastąpiony medalikiem z podobnymi wizerunkami. Osoby noszące szkaplerz
i przynależące do Bractwa Szkaplerznego mają udział w duchowych dobrach
całego Zakonu Karmelitańskiego, nazywają się braćmi i siostrami,
i są nimi faktycznie w sposób duchowy.
Odziani szkaplerzem są apostołami Maryi, dzięki którym
może Ona dotrzeć do wszystkich potrzebujących. Jej pomoc nie ogranicza
się wyłącznie do matczynego uczucia miłości względem nas, ale zawsze
jest konkretna i skuteczna. Ci, którzy się Jej oddają, powinni więc
zająć podobną postawę. Dopiero wówczas będą Jej prawdziwymi duchowymi
synami i córkami, gdy przyjmą wszystkie konsekwencje, jakie nakłada
na nich ten stan, tak w życiu prywatnym, jak i publicznym; gdy przeciwstawiając
się razem z Nią złu, będą dążyć do ustanowienia Ją Królową poszczególnych
ludzi, Królową rodzin i Królową różnych zawodów.
Szkaplerz należy przyjąć z rąk kapłana zgodnie z ustanowioną
przez Kościół formułą. Wcześniej kapłan winien go poświęcić. Następnie
trzeba wpisać się do księgi Bractwa Szkaplerznego. Należy nosić szkaplerz
w dzień i w nocy, odmawiać codziennie modlitwę naznaczoną w dniu
przyjęcia do Bractwa (zazwyczaj Pod Twoją obronę), naśladować cnoty
Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć.
Przywileje szkaplerza karmelitańskiego
Kto umrze odziany szkaplerzem, nie zostanie potępiony. Noszący szkaplerz jako czciciel Matki Bożej zapewnia sobie Jej opiekę co do duszy i ciała w tym życiu i szczególną pomoc w godzinie śmierci. Każdy, kto pobożnie nosi szkaplerz i zachowuje czystość według stanu zostanie wybawiony z czyśćca w pierwszą sobotę po swej śmierci. Ci, którzy należą do Bractwa Szkaplerznego są duchowo złączeni z Zakonem Karmelitańskim i mają udział w jego duchowych dobrach za życia i po śmierci, a więc: we Mszach św., Komuniach św., umartwieniach, modlitwach, postach itp.
Modlitwa do Matki Bożej Szkaplerznej
O Maryjo, Ty na różne sposoby spełniasz misję Pośredniczki
wszelkich łask. W znaku szkaplerza świętego spodobało się Tobie dać
mi wyraz uprzedzającej miłości. Przez ten widzialny znak Twej obrony
wzywasz mnie do skromności, umartwienia i modlitwy. Dopomóż mi tak
praktykować te cnoty, abym zasłużył na miłość Twego Niepokalanego
Serca, a dla bliźnich stał się dobrym przykładem.
Noszącym szkaplerz obiecałaś pomoc wśród niebezpieczeństw,
zachowanie od piekła i rychłe wyzwolenie z czyśćca. Dopomóż mi tak
żyć, abym dostąpił wszystkich łask i przywilejów jakie przyobiecałaś
noszącym Twą świętą szatę.
O Dziewico Maryjo, mistyczna Gwiazdo Góry Karmel, oświeć
i prowadź mnie drogą doskonałej miłości, abym doszedł do wielbienia
Boga i dziękowania Tobie w niebie. Amen.
Pomóż w rozwoju naszego portalu