Wieś Rożnowice k. Biecza jest jedną ze starszych miejscowości
Ziemi Bieckiej. W 1291 r. przeszła na własność biskupstwa krakowskiego.
Przed 1354 r. lokowano ją na prawie niemieckim. Parafia fundacji
biskupiej była erygowana prawdopodobnie w II poł. XIV w. Pierwsza
wzmianka historyczna datowana jest na rok 1415.
Obecnie do parafii należą cztery miejscowości: Rożnowice,
Racławice oraz Bugaj i Sitnica. W tej ostatniej miejscowości znajduje
się kościół dojazdowy pw.
św. Maksymiliana Kolbego, wybudowany po przemianach w Polsce
w 1980 r. Uczęszczają do niego mieszkańcy Bugaja i Sitnicy (ok. 3
tys. wiernych). W Rożnowicach jest zabytkowy kościół pw. św. Andrzeja
Apostoła, a obok wybudowano nową świątynię pw. Matki Bożej.
W parafii pracuje trzech kapłanów: ks. kan. Tadeusz Rączkowski,
który ponad 30 lat był proboszczem parafii, od 1997 r. tę funkcję
pełni ks. Stanisław Pałka, a wikariuszem od ubiegłego roku jest ks.
Artur Wesołowski.
Duchowość ks. Łukasza Forystka
Rożnowice mają szczęście do wieloletnich proboszczów. Przed ks.
kan. T. Rączkowskim parafią kierował ks. Łukasz Forystek. Przyszedł
on do Rożnowic w 1902 r. jako wikariusz, a w
3 lata później został proboszczem. Wywarł ogromny wpływ
na duchowość parafian. Przygotował aż 53 roczniki dzieci do I Komunii
św. Pracował z wielkim zaangażowaniem, np. podczas epidemii ospy
tylko on odważył się jeździć do chorych. Charakteryzował się ogromną
skromnością życia - przez 40 lat nie jadł mięsa, nie słodził napojów
itd. Jego praca kapłańska owocowała wielością powołań zakonnych i
kapłańskich oraz róż Żywego Różańca. Ks. Ł. Forystek angażował się
także w działalność świecką. Prowadził duże gospodarstwo rolne, do
końca II wojny światowej prowadził Kasę Stefczyka, w czasie wojny
pomagał wielu ludziom.
Do dzisiaj w parafii jest dużo powołań: obecnie pochodzi
stąd 9 kapłanów i 21 sióstr zakonnych. Szczególnie owocny był czas
po pierwszym nawiedzeniu parafii przez Obraz Matki Bożej Częstochowskiej (
a właściwie tylko jego ramy) w 1970 r. Obecny Ksiądz Proboszcz podkreśla,
że po drugim nawiedzeniu, w listopadzie ubiegłego roku, znowu jest
ożywienie w parafii. Powstają kolejne róże różańcowe, które swoje
nabożeństwo połączone ze zmianą tajemnic mają w pierwsze niedziele
miesiąca po Sumie.
Pod przewodnictwem wikariusza - ks. Artura prężnie działa
KSM, który prowadzi śpiew, przygotowuje oprawę liturgiczną nabożeństw,
rozprowadza dewocjonalia. Młodzi ludzie są zorganizowani, chętni
i pomocni. W najbliższym czasie będzie otwarta świetlica dla młodzieży
im. bł. Karoliny Kózkówny. Już teraz w pomieszczeniach na plebanii
funkcjonuje świetlica terapeutyczna dla dzieci z rodzin potrzebujących,
prowadzona przez osoby świeckie. Ofiarnie pracuje grupa Caritas.
Skupiająca ok. 20 osób Akcja Katolicka jest "prawą ręką" Księdza
Proboszcza. Gotowa do pomocy przy wszelkich uroczystościach, także
przy dekoracjach świątecznych. Aktywne jest Koło Przyjaciół Radia
Maryja.
Od 7 lat w pierwsze soboty miesiąca od maja do października
odprawiane jest nabożeństwo fatimskie, bardzo lubiane przez wiernych.
W drugie niedziele miesiąca odprawiana jest nieustająca do Nowenna
Matki Bożej. To nabożeństwo zostało wprowadzone przez księdza rekolekcjonistę
przygotowującego w ubiegłym roku parafię do nawiedzenia kopii cudownego
Obrazu Jasnogórskiego. Natomiast w trzecie soboty miesiąca odprawiane
jest nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego. W pierwsze piątki miesiąca
kapłani odwiedzają ok. 70 chorych w ich domach.
Mimo znacznego ubożenia ludzi dotkniętych bezrobociem, w
parafii bardzo lubiane są pielgrzymki do sanktuariów maryjnych w
Częstochowie, Ludźmierzu, Zakopanem - na Krzeptówkach, rzadziej do
Lichenia.
Przenikanieprzeszłości i teraźniejszości
W 1598 r. kard. J. Radziwiłł wcielił beneficjum parafialne do
prebendy kaznodziei prepozytury bieckiej. Z dokumentów wynika, że
już w 1595 r. funkcjonowała przy parafii szkoła. Na początku XVIII
w. istniał tu szpital (tak nazywano domy dla osób samotnych). Po
jego spaleniu w 1758 r. wybudowano nowy.
Od dawna patronką parafii była św. Anna. Nie wiadomo, ile
było wcześniej kościołów. Świątynia, która stoi do dzisiaj, została
wybudowana w 1764 r. staraniem ks. P. Gołkowskiego. Konsekracji świątyni
dokonał bp Franciszek Wierzchlejski w czerwcu 1850 r. W Rożnowicach
był zabytkowy spichlerz, który w XX w. został sprzedany konserwatorowi
zabytków, a uzyskane w ten sposób pieniądze zasiliły fundusz budowy
kościoła.
Długo nie miały Rożnowice szczęścia do nowego kościoła.
Po I wojnie światowej wierni złożyli pieniądze na budowę świątyni,
ale te z powodu dewaluacji szybko straciły na wartości. W tej sytuacji
ks. Ł. Forystek postanowił sprzedać część majątku plebańskiego. Nabywcy
płacili w ratach, a sprawa nie została uregulowana przed wybuchem
wojny. Niemcy przejęli Kasę Stefczyka i pieniądze znowu przepadły.
Już po wojnie proboszcz - ks. T. Rączkowski podejmował starania o
dotacje państwowe na remont pięknego, zabytkowego kościoła. W końcu
to się udało i w latach 70. XX w. przeprowadzono remont.
Wnętrze kościoła jest stylowe, późnobarokowe z neoklasycystyczną
polichromią wykonaną przez J. Kozickiego w 1787 r. 4 sierpnia 1992
r. kościół płonął od uderzenia pioruna. Doszczętnie spaliła się wieża
i dach kościoła. Udało się uratować wnętrze. W tej sytuacji ordynariusz
nowo powstałej diecezji rzeszowskiej bp Kazimierz Górny podjął decyzję
o budowie nowego kościoła. Spontanicznie powstał Komitet Budowy.
Wznoszenie nowej świątyni według projektu Macieja Nejmana trwało
w latach 1993-97. Pracami kierował Jan Szymański, a dozór sprawował
sołtys Jan Duran. Parafianie byli bardzo ofiarni. Duża pomoc przyszła
też od Polonii amerykańskiej (miasta Worcesta, Syracus, Nowy Jork,
Chicago, Muskegon), gdzie mieszkają osoby, których korzenie sięgają
tej ziemi. Obecnie trwają prace przy wykończeniu wnętrza świątyni.
Stacje Drogi Krzyżowej w drewnie wyrzeźbił parafianin Franciszek
Ryczek.
Pomóż w rozwoju naszego portalu