Reklama

Odsłony

Jak łatwo się wyrzec, jak trudno utracić…

Niedziela Ogólnopolska 3/2006, str. 23

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Bywa takie wezbranie serca, w którym mówi się o oddaniu wszystkiego komuś kochanemu, i jest się takim „heroicznym”, dopóki ten ktoś nie zażąda więcej, niż się spodziewaliśmy. I jest wtedy tak, jakby się uporczywie zaciskało dziecięcą piąstkę na (niedo)rzecznym kamyku, podczas gdy ktoś chce w nią sypnąć garść brylantów, ale warunkiem jest oddanie kamyka… Jak jednak go oddać, gdy taki ciepły, swojski, a ten ktoś nie mówi o brylantach, tylko o odwadze utraty i o miłości, która musi wiele kosztować…

Reklama

Była taka prosta jak z baśni Grimmów o dziewczynce, której zmarli rodzice i została tak uboga, że nie miała izby ani łóżka, tylko nędzne odzienie i wyżebrany kawałek chleba. I tylko dobroć i pobożność w duszy. A gdy poczuła, że cały świat ją opuścił, Bogu się oddała w opiekę i ruszyła przed siebie. Spotkała zaraz głodnego, który poprosił ją o chleb. Oddała. Potem spotkała dziecko, któremu było zimno w głowę. Oddała mu czapeczkę. A potem innemu dziecku, które drżało z zimna, oddała swój kaftanik. I jeszcze jedno, któremu dała spódniczkę. A kiedy znalazła się w ciemnym borze i spotkała dziecko proszące o koszulkę, pomyślała, że w tej ciemności nikt jej nie zobaczy i oddała mu swoją. I gdy tak stała naga, z nieba zaczęły spadać gwiazdy, stając się złotymi dukatami, a na ciele poczuła nową koszulkę - z najpiękniejszego lnu…
Naiwność tej baśni może mylić jakoby łatwym pocieszeniem, ale ktoś, kto przeszedł przez taką zupełną utratę wszystkich i wszystkiego, i zrobił to nie z musu, nie dla pokazu, ale w mroku zupełnego ogołocenia nawet z własnego wstydu, powiedziałby: „Miłość nie jest pociechą, jest światłem”. Żeby je ujrzeć, trzeba dojrzeć do takiej dobrowolnej utraty nawet pragnień, marzeń i jakichkolwiek oczekiwań, nawet utraty sensu i nadziei. Znają to tacy artyści, jak van Gogh, stary Rembrandt, Norwid, Mozart… Znają mistycy, gdy dopadnie ich noc ciemna, przepaść niewiary i pustki… Znają matki, które widzą bezsilność swojej miłości wobec dziecka, które tracą, ale cofają troskliwą dłoń i mądrze-boleśnie odchodzą w cień… I żadna z tych osób nie spodziewa się, że przyjdzie coś/ktoś w zamian, w nagrodę, na pociechę, ulgę… Mieli przecież oddać, więc oddali i trwają boleśnie z pustymi dłońmi, bezwiednie gotowi do prawdziwego obdarowania i przyjęcia…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Co to jest miłość nie pamiętasz
Już nie przypomina ci jej
Muzyka czysta i wino wieczoru
Nawet wiosenny deszcz
Pod jednym parasolem
Łaska jest łaską więc może być zabrana
Czy to jest miłość wracać do początku
Do dwóch zwiniętych w sobie rąk
I jeszcze głębiej w sen w którym wiruje
Młodość obłędny snop pszenicy w tańcu
Ale to nie to
To wezbranie krwi
A miłość to gdy odejmą ci słuch
I wzrok i głos i wszelkie siły
A ty
Ty jeszcze idziesz chwaląc żniwo życia
I w środku samotności odnajdujesz
Tak tam w środku jeszcze coś jest
Czy to jest miłość
(Anna Kamieńska)

Ale w nas jest to głupiutkie i zalęknione dziecko, co woli kamyk, marzenie o gwiazdce nie większej od świetlika, lalkę z gałganków, szkiełko, lizaka... I tak bardzo płacze, gdy chce się mu to odebrać, że zostaje tylko z tym, co miało i czego nie oddało. A Piękno żąda, by utracić kicz... Miłość żąda utraty miłostek… Bóg żąda, by utracić tzw. Jego zapiecek od zgryzot i pocieszeń, któryśmy sobie wybudowali zamiast żywej wiary…

I bywa, że nieszczęście dopiero odsłania żałosność tego, do czegośmy się przywiązali - tak wciąż niedojrzali do utraty i do otrzymania więcej niż wszystkiego…

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

84 lata temu o. Kolbe zgłosił się w Auschwitz na śmierć za współwięźnia

2025-07-28 21:29

[ TEMATY ]

franciszkanie

Auschwitz

św. Maksymilian Kolbe

bohater

niemiecki obóz

Franciszek Gajowniczek

Archiwum Ojców Franciszkanów w Niepokalanowie

Nawrócenie, uświęcenie, poświęcenie się Najświętszej Maryi Pannie, ubóstwienie – to kolejne etapy konsekracji wg św. Maksymiliana Marii Kolbego

Nawrócenie, uświęcenie, poświęcenie się Najświętszej Maryi Pannie, ubóstwienie –
to kolejne etapy konsekracji wg św. Maksymiliana Marii Kolbego

29 lipca 1941 r. podczas apelu w niemieckim obozie Auschwitz franciszkanin Maksymilian Kolbe zgodził się dobrowolnie oddać życie za współwięźnia Franciszka Gajowniczka, jednego z dziesięciu skazanych na śmierć głodową w odwecie za ucieczkę Polaka.

Franciszkanin zmarł w bunkrze głodowym 14 sierpnia 1941 r. Został dobity zastrzykiem fenolu.
CZYTAJ DALEJ

Rzym: przywieziono krzyż z nieśmiertelników – niezwykłą relikwię z czasów II wojny światowej

2025-07-29 16:52

[ TEMATY ]

Jubileusz Młodych w Rzymie

Jubileusz Młodych

Vatican News / Cyprien Viet

Z okazji Jubileuszu Młodzieży w rzymskim kościele Saint-Yves-des-Bretons pielgrzymi mogą modlić się przed niezwykłą relikwią z czasów II wojny światowej – krzyżem z nieśmiertelników, związanym z historią bł. Marcela Callo, młodego Francuza, który zmarł w opinii świętości w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym Mathausen-Gusen II w 1945 r.

La croix d’immortels, czyli dosłownie: krzyż z nieśmiertelników, to bukiet z kwiatów o tej samej nazwie (znanych też jako kocanka ogrodowa), ułożonych w formie krzyża. Jego historia sięga czasów II wojny światowej. Został on pokryjomu ułożony z kwiatów przez Camille’a Milleta, towarzysza Marcela Callo i współwięźnia w niemieckim zakładzie w Gotha. Millet, który w czasie wojny pracował przymusowo jako ogrodnik, zdołał bowiem przemycić nieśmiertelniki na teren zakładu.
CZYTAJ DALEJ

Do Rzymu na jubileuszowe spotkanie młodych

2025-07-29 23:14

ks. Jakub Nagi

Msza św. na rozpoczęcie pielgrzymki na jubileuszowe spotkanie młodych do Rzymu

Msza św. na rozpoczęcie pielgrzymki na jubileuszowe spotkanie młodych do Rzymu

W niedzielę, 27 lipca 2025 r., w kościele pw. św. Mikołaja w Rzeszowie-Przybyszówce, odbyła się uroczysta Msza św. rozpoczynająca pielgrzymkę młodzieży z diecezji rzeszowskiej do Rzymu na te dni. Ponad 250 osób – w pięciu autokarach wyruszyło, aby wziąć udział w Jubileuszu Młodych i spotkać się z Ojcem Świętym Leonem XIV.

Eucharystii przewodniczył Biskup Rzeszowski Jan Wątroba, a wraz z nim koncelebrowali ją duszpasterze młodzieży, którzy będą towarzyszyć pielgrzymom jako duchowi opiekunowie w czasie całej drogi. Wspólna modlitwa zgromadziła nie tylko uczestników wyprawy, ale również ich rodziny i bliskich, którzy przybyli, aby ich pożegnać.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję