Reklama

Wiadomości

Warszawa: ogłoszono kolejnych 12 nazwisk Żołnierzy Wyklętych z kwatery „Ł”

[ TEMATY ]

historia

żołnierze wyklęci

Ks. Sławomir Marek

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W Belwederze odbyła się uroczystość ogłoszenia dwunastu nazwisk żołnierzy podziemia niepodległościowego odnalezionych i zidentyfikowanych po ekshumacjach na tzw. kwaterze „Ł” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Podczas uroczystości rodzinom ofiar wręczone zostały specjalne certyfikaty i dokumenty poświadczające genetyczną identyfikację Żołnierzy Wyklętych. W spotkaniu z rodzinami wziął udział prezydent Bronisław Komorowski.

Podczas ceremonii minister sprawiedliwości Marek Biernacki zadeklarował, że miejsce, w którym dokonywano wyroków śmierci na członkach podziemia niepodległościowego - osławiony areszt przy ul. Rakowieckiej na warszawskim Mokotowie, zostanie w udostępniony na potrzeby muzeum ofiar komunizmu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

- To jest początek działania na rzecz trwałego upamiętnienia bohaterów tego powojennego dramatu - powiedział prezydent Bronisław Komorowski podczas ceremonii. Podkreślił, że szczątki ofiar terroru komunistycznego były chowane w ukryciu, w miejscu nieznanym, co do którego istniały pewne podejrzenia. Dzisiaj już jest pewność, że wszyscy bohaterowie dramatu powojennego będą prawdopodobnie odnalezieni nie tylko w naszej pamięci, ale fizycznie, na słynnej „Łączce” na Powązkach Wojskowych w Warszawie - mówił prezydent.

Zdaniem Bronisława Komorowskiego uroczystość pochówku i upamiętnienia żołnierzy podziemia niepodległościowego powinna odbyć się w tym roku 27 września, w rocznicę powołania Polskiego Państwa Podziemnego.

- Pochówek żołnierzy zidentyfikowanych po ekshumacjach na Wojskowych Powązkach powinien mieć charakter uroczystości państwowej, ogólnonarodowej - powiedział Bronisław Komorowski. Jego zdaniem uroczystość powinna rozpocząć się na Placu Marszałka Józefa Pisłudskiego, w sąsiedztwie Grobu Nieznanego Żołnierza, bowiem Żołnierze Wyklęci „byli do pewnego stopnia zbiorowym nieznanym, żołnierzem, którego trzeba było odnaleźć, nazwać i którego trzeba będzie przywracać zbiorowej pamięci narodowej”.

Reklama

Prezes IPN Łukasz Kamiński podziękował wszystkim, którzy pomagali w pracach poszukiwawczych oraz naukowcom, dzięki którym możliwa była identyfikacja ofiar. Zapowiedział kontynuowanie prac nie tylko na „Łączce”, ale również w innych miejscach.

- Dzisiaj wypełniamy nasz obowiązek wobec ofiar reżimu komunistycznego i ich bliskich. Jestem pewien, że także poprzez tę pracę umacniamy fundamenty Rzeczpospolitej, fundament sprawiedliwości i fundament pamięci, która jest zobowiązaniem dla nas i przyszłych pokoleń – powiedział Kamiński.

Dr Andrzej Kunert, sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, podkreślił, że minęło już 70 lat podczas których wiele osób i wiele instytucji starało się zrobić wszystko, aby uniemożliwić odnalezienie ofiar komunizmu. Zwracając się do rodzin podkreślił, że wszyscy pracujący nad kwestią identyfikacji ofiar zdają sobie sprawę, że oczekiwanie kilku jeszcze miesięcy na wyniki jest procesem bolesnym, poprosił o cierpliwość i podkreślił, że w sprawie oddawania sprawiedliwości Żołnierzom Wyklętym dzieje się w przestrzeni publicznej coraz więcej.

Prof. Andrzej Ciechanowicz, rektor Pomorskiego uniwersytetu Medycznego, zajmujący się tworzeniem genetycznej bazy danych ofiar komunizmu, podziękował wielu instytucjom oraz bliskim ofiar za pomoc w realizacji programu.

Podczas spotkania odczytane zostały nazwiska osób zidentyfikowanych podczas prac ekshumacyjnych. Są to: Jan Czeredys (1912–1948), Adam Gajdek (1915–1949), ps. „Agata”, „Antek”, „Olek”, Roman Groński (1926–1949), ps. „Żbik”, Aleksander Adam Kita (1912–1952), Jerzy Miatkowski (1923–1949), ps. „Zawada”, Stanisław Mieszkowski (1903–1952), Antoni Olechnowicz (1905–1951), ps. „Krzysztof”, „Kurkowski”, „Lawicz”, „Pohorecki”, „Meteor”, Marian Orlik (1916–1952), Zbigniew Przybyszewski (1907–1952), Karol Rakoczy (1928–1950), Edmund Tudruj (1923–1949), ps. „Mundek”, Arkadiusz Wasilewski (1925–1949), ps. „Biały”. Przedstawiciele rodzin otrzymali z rąk prezesa Kamińskiego, rektora Ciechanowicza oraz dr Kunerta noty identyfikacyjne potwierdzające tożsamość ofiar.

Reklama

Prof. Krzysztof Szwagrzyk przedstawił kilkuminutową prezentację na temat prac archeologicznych i odnalezionych ofiar komunistycznego reżimu. Podobnie jak w poprzednich przypadkach ciała znajdowały się w kilkuosobowych, niewielkich grobach. Ofiary były zabijane metodą tzw. katyńską, przez strzał w tył głowy. Prowadzący badania na Powązkach potwierdził, że w kolejnych miesiącach podjęte zostaną prace na cmentarzu na Służewiu, gdzie, jak wynika m.in. z udostępnionych przez MON zdjęć lotniczych, znajduje się kolejne miejsce spoczynku Żołnierzy Wyklętych.

W imieniu rodzin za pracę zespołu prof. Szwagrzyka podziękował Witold Mieszkowski, syn komandora Marynarki Wojennej Stanisława Mieszkowskiego. – Dzisiaj po raz pierwszy nie czujemy się obywatelami drugiej kategorii. (…) Łączka musi być miejscem narodowej dumy, a nie tragedii. Ale żeby do tego doprowadzić trzeba będzie jeszcze pokonać wiele progów – powiedział. Dodał, że upamiętnienie nie jest potrzebne pokoleniu, które przeżyło tragizm komunizmu, ale kolejnym generacjom Polaków.

Minister Tomasz Siemoniak podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do przywrócenia pamięci o ofiarach zbrodni komunistycznej. – Jesteśmy im to winni, ale oni są potrzebni Polsce i polskim żołnierzom także dzisiaj, bo są symbolem niezłomności, dochowania przysięgi i wierności tym słowom, które są na wszystkich sztandarach wojskowych: Bóg – Honor Ojczyzna – powiedział. Minister Siemoniak zapowiedział, że w dawnym gmachu Informacji Wojskowej przy ul. Żwirki i Wigury w Warszawie, powstanie miejsce upamiętniające torturowanych i zabijanych tam Żołnierzy Wyklętych.

Reklama

Minister Sprawiedliwości Marek Biernacki zadeklarował, że miejsce, w którym dokonywano wyroków śmierci na członkach podziemia niepodległościowego, osławiony areszt przy ul. Rakowieckiej na warszawskim Mokotowie zostanie w całości udostępniony na potrzeby muzeum ofiar komunizmu. – Chcemy wyłączyć ten budynek ze Służby Więziennej i chcemy zrealizować w nim Muzeum Ofiar Komunizmu i Ofiar systemu totalitarnego. Ten budynek nie powinien pełnić już roli aresztu – powiedział.

Min. Biernacki podkreślił, że chciałby też, aby w przyszłym roku udostępnić specjalną ekspozycję w piwnicach budynku Ministerstwa Sprawiedliwości, która upowszechniałaby historię związana z losami Żołnierzy Wyklętych. Zapowiedział też dalsze prace nad unieważnieniem wyroków wobec członków podziemia niepodległościowego, które, jak się wyraził „nigdy nie miały prawa być wydane”.

W spotkaniu uczestniczyli członkowie rodzin zidentyfikowanych ofiar, przedstawiciele Kancelarii Prezydenta, parlamentarzyści oraz duchowni. Obecny był m. in. bp Józef Guzdek, biskup polowy WP.

Do tej pory w kwaterze „Ł” wydobyto szczątki ok. 200 osób. Już wcześniej zidentyfikowano 16 z nich. Byli to: Stanisław Abramowski, Władysław Borowiec, Henryk Borowy-Borowski, Bolesław Budelewski, Edmund Z. Bukowski, Hieronim Dekutowski, Stanisław Kasznica, Zygfryd Kuliński, Stanisław Łukasik, Józef Łukaszewicz, Henryk Pawłowski, Tadeusz Pelak, Eugeniusz Smoliński, Zygmunt Szendzielarz, Wacław Walicki i Ryszard Widelski. Dziś zostało dopisanych dwanaście kolejnych nazwisk.

Oblicza się, że w latach 1944–1956 wskutek terroru komunistycznego w Polsce śmierć poniosło około pięćdziesięciu tysięcy osób. Większość z nich stanowili członkowie antykomunistycznego ruchu niepodległościowego, m.in. byli żołnierze Armii Krajowej. Torturowano ich i mordowano w ramach brutalnie prowadzonych śledztw i wydawanych zaocznie wyroków.

Reklama

Znaczna część ciał ofiar nigdy nie została odnaleziona. Jednym z miejsc kaźni był areszt przy ul. Rakowieckiej na warszawskim Mokotowie, z którego wywożone ciała ofiar składano w bezimiennych grobach na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w tzw. kwaterze „Ł”. Ich groby zostały przykryte alejkami i innymi pochówkami osób, często związanych z ówczesnym aparatem sprawiedliwości reżimu komunistycznego.

Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie od lipca 2012 roku prowadzone są ekshumacje ofiar terroru komunistycznego. Wydobyto już około 200 ofiar zbrodni stalinowskich. Na terenie kwatery na tzw. Łączce w latach 1948–1956 pochowano kilkaset osób zamordowanych przez UB. Wśród poszukiwanych są bohaterowie Polskiego Państwa Podziemnego, powstańcy warszawscy i żołnierze powojennego podziemia niepodległościowego.

Kolejny etap ekshumacji na Powązkach odbył się na wiosnę 2013 r. Na wrzesień planowane są też prace ekshumacyjne na warszawskim Służewie. Identyfikacja ofiar terroru komunistycznego jest możliwa dzięki badaniom DNA. Prace te prowadzone są w ramach Polskiej Bazy Genetycznej Ofiar Totalitaryzmów, powstałej w efekcie umowy między IPN a Pomorskim Uniwersytetem Medycznym, zawartej we wrześniu 2012 roku.

Kolejne ekshumacje planowane są na wiosnę br.

2014-02-28 15:25

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prezydent: wolna Polska składa dziś hołd swoim zabitym córkom i synom

[ TEMATY ]

historia

pixabay.com

Wolna Polska składa dziś hołd swoim zabitym córkom i synom. Pamiętamy o wszystkim, co ich spotkało, aby z historii wyciągać wnioski na przyszłość - napisał prezydent Andrzej Duda w przesłaniu z okazji obchodów Narodowego Dnia Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów.

Prezydent Duda zwrócił uwagę, że już po raz piąty obchodzimy święto państwowe ustanowione w 2017 roku dla upamiętnienia obywateli polskich, którzy padli ofiarą ludobójstwa z rąk ukraińskich nacjonalistów.

CZYTAJ DALEJ

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Chcemy zobaczyć Jezusa

2024-05-04 17:55

[ TEMATY ]

ministranci

lektorzy

Służba Liturgiczna Ołtarza

Pielgrzymka służby liturgicznej

Rokitno sanktuarium

Katarzyna Krawcewicz

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia przy ołtarzu polowym

4 maja w Rokitnie modliła się służba liturgiczna z całej diecezji.

Pielgrzymka rozpoczęła się koncertem księdza – rapera Jakuba Bartczaka, który pokazywał młodzieży wartość powołania, szczególnie powołania do kapłaństwa. Po koncercie rozpoczęła się uroczysta Msza święta pod przewodnictwem bp. Tadeusza Lityńskiego. Pasterz diecezji wręczył każdemu ministrantowi mały egzemplarz Ewangelii św. Łukasza. Gest ten nawiązał do tegorocznego hasła pielgrzymki „Chcemy zobaczyć Jezusa”. Młodzież sięgając do tekstu Pisma świętego, będzie mogła każdego dnia odkrywać Chrystusa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

iv>

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję