Abp Fisichella o tym, jak będą wyglądały dwa lata przygotowań do Jubileuszu Roku 2025
Rok 2023 poświęcony lekturze czterech konstytucji Soboru Watykańskiego II, a w roku 2024 intensywna modlitwa i duchowe przygotowania do jak najlepszego przeżycia jubileuszu - tak, na prośbę papieża Franciszka, będą wyglądać dwuletnie przygotowania do Jubileuszu Roku 2025. Zapowiedział to abp Rino Fisichella, któremu Ojciec Święty powierzył koordynowanie jubileuszowych obchodów.
Jak wyjaśnił przewodniczący dawnej Papieskej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji, a obecnie Dykasterii ds. Ewangelizacji, Kościoły lokalne muszą otrzymać w najbliższych dwóch latach konieczne narzędzia, aby jak najlepiej przygotować wiernych do jubileuszu, obchodzonego w Kościele powszechnym raz na 25 lat. Skupienie się na ponownej lekturze najważniejszych dokumentów soborowych związane jest, jak wyjaśnił, z 60. rocznicą jego otwarcia, która będzie obchodzona w tym roku, 11 października. Zapowiedział, że powstaje w tym celu seria pomocy duszpasterskich, napisana "porywającym językiem, które pozwalają tym, którzy nie pamiętają tego wydarzenia, zainteresować się nim i wejść w Sobór, aby odkryć nowatorską tęsknotę, która pozwoliła Kościołowi świadomie wkroczyć w trzecie tysiąclecie jego historii."
"W odpowiednim czasie zostaną podane informacje o bardziej szczegółowych wydarzeniach, które będą towarzyszyć tym dwóm latom, tak aby można było sporządzić wstępną syntezę przygotowawczą. Te dwa lata służą również temu, by Rzym i Włochy stały się miastem i krajem, który może ponownie pokazać się z jak najlepszej strony, ze swoją tradycją gościnności, która przez wieki czyniła z niego wspólną ojczyznę - patria communis" - zapowiedział.
Abp Fisichella wyjaśnił też, że Roku Świętego nie można zrozumieć w pełni bez kontekstu historycznego i współczesnych mu okoliczności, w jakich jest obchodzony. Najbliższy naznaczony jest paradoksalnym poczuciem potęgi techniki i zarazem ludzkiej bezbronności - co wpłynęło na wybór jego tematu: Pielgrzymi nadziei. "Kruchość, jakiej doświadczamy w ostatnich latach, oraz obawa przed gwałtownością wojen sprawiają, że kondycja ludzka staje się paradoksalna: z jednej strony odczuwamy potęgę technologii, która w zdecydowany sposób determinuje nasze czasy, z drugiej zaś często czujemy się niepewni i zdezorientowani co do własnej przyszłości. Stąd pilna potrzeba przeżywania nadchodzącego Jubileuszu w świetle nadziei" - mówił arcybiskup.
Reklama
Jak powiedział hierarcha, kluczowe dla nadania kształtu wszystkim przygotowaniom było wybranie logotypu. Zaprezentowany we wtorek zwycięski projekt wyłoniono w drodze międzynarodowego konkursu, na który nadesłano 294 prace z 48 krajów, a ich autorzy mieli od 6 do 83 lat.
Podziel się cytatem
"Otrzymaliśmy wiele rysunków wykonanych ręcznie przez dzieci z całego świata, rysunków, będących owocem wyobraźni i prostej wiary, których oglądanie było naprawdę wzruszające. Oceniając poszczególne projekty, można było zauważyć pewne powtarzające się elementy graficzne: oprócz krzyża jako celu, do którego należy dążyć, wiele miejsca poświęcono motywowi pielgrzymowania, reprezentowanemu przez ślady stóp, ścieżki, drogi, pielgrzymów w drodze z workiem i laską (...) były też łodzie i statki z rozwiniętymi żaglami! Wielu posługiwało się metaforą światła promieniującego z gwiazdy, latarni morskiej lub szeroko otwartego okna - relacjonował abp Fisichella, podkreślając wspólne intuicje i pragnienia chrześcijan z różnych stron świata, wyrażone w konkursowych projektach. Dodał też, że wyboru ostatecznego projektu dokonał sam papież Franciszek.
Jak wyjaśnił, w ostatnich dniach Stolica Apostolska skontaktowała się ze 115 konferencjami episkopatów, aby wyznaczyły swojego delegata, odpowiedzialnego za jubileuszowe przygotowania. Po wakacjach zostanie uruchomiona uaktualniona strona internetowa i aplikacja.
Abp Fisichella wskazał też grupy i tematy, wokół których przygotowywany jest szczegółowy kalendarz przygotowań do jubileuszu (który ma być gotowy do końca tego roku) i samych jubileuszowych obchodów. Są to m.in.: rodziny, dzieci, młodzież, ruchy i stowarzyszenia, starsi, dziadkowie, niepełnosprawni, sport, chorzy i służba zdrowia, uniwersytety, środowisko ludzi pracy, chóry i chórzyści, bractwa, kapłani, osoby konsekrowane, katolicy obrządków wschodnich, katecheci, ubodzy, więźniowie.
Inigo Lopez de Loyola, późniejszy święty ojciec Ignacy to postać
barwna, a jego życiorys mógłby z powodzeniem posłużyć jako scenariusz
współczesnego filmu przygodowego. Ze szlachetnego rodu baskijskiego,
rycerz na służbie wicekróla Navarry, ciężko raniony w obie nogi przez
pocisk armatni w bitwie z Francuzami o Pampelunę, pozostaje unieruchomiony
przez prawie 10 miesięcy w rodzinnym zamku. Pod wpływem lektury Złotej
Legendy i żywotów świętych budzi się w walecznym sercu Iniga żarliwa
chęć zostania rycerzem w służbie Boga. Postanawia podjąć samotną
krucjatę do Palestyny. Po drodze, w sanktuarium maryjnym w Montserrat
zostawia miecz i sztylet jako wotum, a ubranie oddaje żebrakowi.
W worze pokutnym, kulejąc z powodu nie wyleczonej do końca nogi,
zmierza do Barcelony. Jest dzień święta Zwiastowania 1522 r., Inigo
ma 31 lat. Pragnie uniknąć spotkania ze znajomymi, wybiera boczny
szlak wiodący przez miasteczko Manresa. Zatrzymuje się w nim, by
odpocząć i ... pozostaje następne 10 miesięcy. Oddaje się praktykom
pokutnym i modlitwie, korzystając ze skromnej gościny w klasztorze
dominikanów. Przeżywa czas oczyszczenia duszy wśród wielkich skrupułów
i udręk wewnętrznych aż po myśli samobójcze. Po czasie oczyszczenia
nadchodzi oświecenie i szereg przeżyć mistycznych, które otwierają
umysł Iniga na poznanie prawdy o Bogu Trójjedynym, o Maryi Matce
Jezusa. W najistotniejszym z oświeceń manreskich, którego dostąpił
wędrując polną drogą wzdłuż potoku Cordoner do kościoła św. Pawła
Pustelnika, wszystko co Boskie i ludzkie, tajemnice wiary i sprawy
tego świata zobaczył oczyma duszy jako całość wypełnioną harmonią
i ładem Bożym. Dzięki tej łasce wewnętrznej dojrzałości mógł później
stać się współpracownikiem Boga, założycielem Towarzystwa Jezusowego,
reformatorem Kościoła i świętym. Pod wpływem tych doświadczeń zaczął
spisywać doznania duchowe i poznane zasady życia duchowego. Postała
pierwsza wersja książeczki Ćwiczeń Duchownych. W ten sposób realizował
także swoje powołanie apostolskie, które rozpoznał właśnie w Manresie
i określił słowami "pomagać duszom" - pomagać, by osiągnęły swój
cel wieczny: Boga i zbawienie.
Ojciec Ignacy pracował nad książeczką Ćwiczeń wiele lat,
uzupełniając ją o nowe doświadczenia i wiedzę. W 1548 r. Ćwiczenia
Duchowne zostały oficjalnie zatwierdzone przez papieża Pawła III
i wydane drukiem po raz pierwszy. Od tego czasu stanowią podstawę
duchowości ignacjańskiej i nie przestają być narzędziem skutecznym
w pomaganiu duszom w domach rekolekcyjnych Ojców Jezuitów rozsianych
po całym świecie. Przez stulecia praktykowania wykształciły się nowe
formy dawania Ćwiczeń odpowiadające potrzebom współczesnych uczestników
rekolekcji, jednak ich kanwa duchowa i zasadnicza metoda zawarta
w książeczce Ćwiczeń pozostaje wciąż aktualna.
Ćwiczenia Duchowne podzielone są na cztery części i nazwane
przez ich Autora tygodniami. Często proponuje się odprawianie poszczególnych
tygodni w odstępach rocznych. Przeprowadzają one rekolektanta przez
kolejne etapy życia duchowego: oczyszczenie, oświecenie i zjednoczenie.
Każdy z czterech tygodni ignacjańskich trwa zwykle osiem dni. Program
dnia zawiera m.in.: dwa wprowadzenia do modlitwy, cztery medytacje,
Eucharystię, codzienny rachunek sumienia. Kierownik duchowy na codziennym
spotkaniu stara się pomóc rekolektantowi w rozumieniu sposobu, w
jaki Bóg go prowadzi w Ćwiczeniach. Wszystkie tygodnie łączy na pewno
milczenie, trud wewnętrznych przeżyć, bogate doświadczenie modlitwy
i praca nad własnymi uczuciami.
Tydzień pierwszy, znany także jako fundament Ćwiczeń,
ma na celu poznanie głębi własnego grzechu i ogromu Bożego miłosierdzia.
W świetle Bożego Słowa, na modlitwie i rozważaniu, rekolektant odkrywa
sprzeczne motywy własnego postępowania, niszczące namiętności, zranienia
i urazy. Poznając je szuka przebaczenia i uzdrowienia u Jezusa Ukrzyżowanego,
albowiem w Jego ranach jest nasze zdrowie.
Celem tygodnia drugiego jest poznanie i pokochanie Jezusa
Chrystusa, by Go naśladować. Rekolektant dąży do uznania Chrystusa
swoim jedynym Panem i Mistrzem. W ewangelicznej kontemplacji ziemskiego
życia i człowieczeństwa Jezusa, oczom duszy uczestnika Ćwiczeń objawia
się Jego Bóstwo. Całe życie Jezusa mówi o nieskończonej miłości Boga
do nas i jednocześnie zaprasza nas do udzielenia na nią odpowiedzi.
Odpowiedź przejawia się w wolnym i świadomym wyborze. Może to być
wybór drogi życiowej lub stanu życia, częściej jest to radykalny
wybór służby Bogu w codziennej rzeczywistości.
Tydzień trzeci, kontemplacja męki i śmierci Jezusa, ukazuje
rekolektantowi dramatyzm jego sytuacji jako człowieka grzesznego
a jednocześnie nieskończoną miłość Boga, który wydał swojego Syna
za zbawienie każdego człowieka. Poznanie wielkości tego daru budzi
pragnienie naśladowania Chrystusa w trudzie życia, także w znoszeniu
wszelkich krzywd i wszelkiej zniewagi i wszelkiego ubóstwa, jeśli
tylko najświętszy Majestat zechce mię wybrać i przyjąć do takiego
rodzaju i stanu życia (ĆD 98).
W tygodniu czwartym kontemplacja Jezusa Zmartwychwstałego
prowadzi uczestnika Ćwiczeń do poznania ostatecznego celu życia człowieka
jakim jest obcowanie z Bogiem w wieczności. Przez kontemplację w
celu uzyskania miłości, Bóg ujawnia się obecny we wszystkich rzeczach.
Doświadczenie miłości Boga, radości z przyjaźni z Bogiem okazują
się dostępne już teraz w ziemskim życiu. Boży człowiek tu i teraz,
także w cierpieniu i udręce może doświadczyć Królestwa Bożego.
Modlitwa ofiarowania wieńczy całe Ćwiczenia i staje się
rodzajem "posagu" dla każdego, kto prowadzi życie wewnętrzne według
reguł duchowości św. Ignacego z Loyoli. Znane i proste słowa tej
modlitwy, po odprawieniu Ćwiczeń Duchownych wypełniają się bogactwem
nieznanych wcześniej treści, odzwierciedlających relacje stworzenia
i Stwórcy.
Zabierz Panie i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją
i rozum i wolę mą całą, cokolwiek mam i posiadam. Ty mi to wszystko
dałeś - Tobie to, Panie, oddaję. Twoje jest wszystko. Rozporządzaj
tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość Twą i łaskę,
albowiem to mi wystarcza. Amen.
W Polsce Ćwiczenia Duchowne udzielane są w jezuickich
domach rekolekcyjnych w Czechowicach-Dziedzicach, Częstochowie, Kaliszu,
Starej Wsi, Zakopanem i Gdyni.
9-dniowe nabożeństwo (21-29 listopada) do św. Andrzeja w celu uproszenia potrzebnych łask za Jego przyczyną. Chcąc łatwiej dostąpić łaski, dobrze w czasie nowenny wyspowiadać się i przyjąć nabożnie Komunię św.
Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca wiernych i ogień miłości Twojej racz w nich zapalić.
Wracając do rodzinnego Krakowa, wnosi Wasza Eminencja zarówno głębokie doświadczenie zdobyte podczas posługi w Łodzi, jak i znajomość Kościoła Krakowskiego nabytą od urodzenia. Te dwa skarby będą niezwykle cenne w podejmowaniu posługi Metropolity Krakowskiego - napisał przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Tadeusz Wojda SAC w życzeniach dla nowego metropolity krakowskiego kard. Grzegorza Rysia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.