W asyście rycerzy polskiej komandorii Zakonu Templariuszy w ostatnią niedzielę lipca bp Adam Bałabuch dokonał, uroczystego wniesienia do strzegomskiej bazyliki relikwii św. Szarbela Makhloufa z Libanu.

Dzięki Templariuszom

Jego życie było niezwykle proste, a zarazem wypełnione Bożymi znakami, dlatego współcześni mówią o nim „święty Bogiem upojony”. - Święty Szarbelu, ty jesteś lampką w ciemności, prowadź każdego z nas i naucz nas pobożności – popłynęły z wysokości kościelnego chóru - słowa pięknej modlitwy!

Biskupa pomocniczego diecezji świdnickiej, wnoszącego złoty relikwiarz, w kształcie drzewa, powitał uroczyście, prepozyt kapituły kolegiackiej, ks. prał. Marek Babuśka, dziękując biskupowi za przyjęcie zaproszenia i przewodnictwo uroczystej Eucharystii.

- Oddając cześć relikwiom świętych i błogosławionych, których mamy już wielu w naszej świątyni, Kościół pragnie przez nich uczcić samego Boga, za wielkie rzeczy, jakie dokonał przez ręce ludzi, których prowadził ku uświęceniu siebie i innych, a którzy ufni i pełnym zawierzenia sercem odpowiedzieli na jego wezwanie – podkreślił ks. prał. Babuśka, wyrażając wdzięczność braciom templariuszom, za sprowadzenie relikwii do miasta.

Krystyna Smerd

Charakterystyczny relikwiarz świętego z Libanu

- Jako zgromadzenie Templariuszy w Polsce wspieramy chrześcijan na Wschodzie, mamy dobre kontakty również w Libanie. Relikwie dla tutejszej bazyliki przywieźliśmy wprost z tego kraju w specjalnym relikwiarzu. Pozyskaliśmy je dzięki życzliwości ojca zakonnego maronity, którego znamy, i który był w Annaya, przez dwie kadencje, kustoszem grobu tego świętego. Jest to bardzo charakterystyczny relikwiarz przeznaczony tylko dla bazylik i katedr, o kształcie cedru libańskiego – wyjaśnił Wielki Przeor Generalny Templariuszy w Polsce.

Maryjny święty

Postać św. Szarbela przybliżył w homilii bp Bałabuch, przypominając, że urodził się w ubogiej chrześcijańskiej rodzinie 8 maja 1828 r. w północnym Libanie. Wstąpił do klasztoru św. Marona, gdzie otrzymał zakonne imię Szarbel. Ukończył studia teologiczne i przyjął święcenia kapłańskie. - Ostatnie 23 lata swego życia spędził w pustelni. Tylko raz dziennie jadł skromny posiłek. Spał maksymalnie 5 godzin. Zmarł 24 grudnia 1898 r. W 1977 r. został kanonizowany przez papieża Pawła VI.

Krystyna Smerd

Reklama

W czasie Mszy św. słowo Boże odczytał przedstawiciel Zakonu Templariuszy

- Szarbel był bardzo maryjny. Będąc jeszcze małym chłopcem ze szczególną radością obchodził maryjne uroczystości, nazywając Matkę Jezusa „Naszą Panią Libanu” oraz „Naszą Panią Światła”. Po pogrzebie Szarbela jego grób emanował nadnaturalnym światłem. Ciało nie posiadało oznak rozkładu, a nadto wydobywała się z niego dziwna ciecz o przyjemnym zapachu, która wyciekała nawet z nowego sarkofagu, gdzie przeniesiono ciało – mówił bp Adam, opisując cud uzdrowienia z choroby nowotworowej Syryjki Mariam Assai Awad, za wstawiennictwem świętego mnicha.

- Myślę, że wielu wiernych będzie przybywać do tego miejsca, by za jego wstawiennictwem wypraszać potrzebne łaski – podsumował.