Wiktor Wysoczański urodził się 24 marca 1939 w Wysocku Wyżnym.
W latach w latach 1960 - 1964 studiował na ChAT, gdzie obronił tytuł magistra pracą "Trwałość małżeństwa w polskim prawie rodzinnym i etyce katolickiej".
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Święcenia kapłańskie przyjął 2 lutego 1963 r. z rąk bp. Maksymiliana Rodego.
Reklama
Skończył również prawo na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetów Mikołaja Kopernika w Toruniu i Warszawskiego (1971 r.), broniąc pracy o wolności sumienia i wyznania w ustawodawstwie PRL.
W latach 1971 - 1972 studiował jeszcze na Chrześcijańskokatolickim Wydziale Teologii Uniwersytetu w Bernie. Od 1982 r. doktor teologii w zakresie teologii historycznej ("Starokatolicyzm polski i jego miejsce w Unii Utrechckiej w latach 1897-1944. Geneza oraz podstawowe zagadnienia prawno-ustrojowe i doktrynalne"). W 1985 r. na podstawie rozprawy: „Kościół Polskokatolicki w Polsce w latach 1944-1975. Sytuacja prawna, podstawowe założenia ustrojowe, teologiczne i społeczne oraz działalność w kraju i za granicą" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W latach 1990-1996 przez dwie kadencje był rektorem ChAT.
20 sierpnia 2003 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał bp. Wysoczańskiemu tytuł profesora nauk teologicznych.
W 1983 r. w Warszawie przyjął sakrę biskupią z rąk abp. Marinusa Koka z Utrechtu. Od ingresu w grudniu 1996 r. był ordynariuszem polskokatolickiej diecezji warszawskiej.
Zwierzchnikiem Kościoła Polskokatolickiego został wybrany 27 czerwca 1995 r. na Synodzie Ogólnopolskim w Warszawie i był nim przez kolejne kadencje.
Był mocno zaangażowany w działalność duszpasterską, naukową i ekumeniczną - zwłaszcza z Kościołem prawosławnym, wpłynął pozytywnie również na nową jakość relacji z Kościołem rzymskokatolickim.
Za zasługi dla oświaty i wychowania bp Wysoczański otrzymał w 1993 roku Medal Komisji Edukacji Narodowej. Prezydent RP w 1999 roku, za osiągnięcia naukowo-dydaktyczne, odznaczył Go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Uniwersytet w szwajcarskim Bernie nadał mu również w 1999 r. doktorat honoris causa.
