Reklama

Ciemnota czy wyrafinowana strategia?

Wróżbiarstwo od zawsze fascynowało ludzi i w każdej epoce można znaleźć jego entuzjastów. Dzisiaj jednak powinna przerażać skala tego zjawiska: na reklamy tarota natknąć się może każdy, nawet odwiedzając strony internetowe poważnych portali informacyjnych

Niedziela Ogólnopolska 28/2010, str. 36-37

GRAZIAKO/Niedziela

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Dawno już chyba powinnismy pożegnać się ze stereotypem wróżki z czarnym kotem na kolanach, która w zaciemnionym pokoju przyjmuje amatorów tajemnej wiedzy, wpatrując się w szklaną kulę. Być może to kolejny fortel złego ducha, bo dzisiaj magia przybiera postać coraz bardziej nowoczesną, a przez to atrakcyjną w oczach ludzi, którzy łatwo potrafią zachłysnąć się jej nowymi wykwitami.

Zatrute ciastko

Na temat popularności magii wiele do powiedzenia mają katecheci. - Horoskopy to dzisiaj podstawowa, a czasem nawet jedyna lektura w rękach młodzieży - mówi ks. Tomasz Kryczko z Czeladzi. - Uczniowie przynoszą do szkoły kolorowe pisma, w których aż roi się od „przepisów na szczęśliwą miłość”. Do rzadkości nie należą też „drzewka szczęścia”, które można spotkać w domach podczas odwiedzin duszpasterskich, niektórzy obdarowują się nimi, przynoszą je nawet do szkoły - dodaje ks. Józef Oleksy.
Zdaniem ks. Jacka Koniecznego z Sułoszowej, warto też zwrócić uwagę na ubiór młodych. - Pozornie mogłoby się wydawać, że przy doborze biżuterii kierują się względami estetycznymi. Często jednak u podstaw wyboru takich czy innych wisiorków leży wiara w energetyczną moc tajemnych kamieni.
Egzorcyści w swoich opiniach są zgodni: nie wszystkie przypadki wróżbiarstwa muszą mieć bezpośredni związek ze złym duchem, ale już sam fakt zgody na tego typu proceder przygotowuje dogodny grunt pod działanie szatana.
- Papieski egzorcysta o. Gabriele Amorth jest przekonany o tego rodzaju zależności - mówi ks. Dariusz Nowak, egzorcysta z diecezji sosnowieckiej. - Ludzie bardzo często nie zdają sobie nawet sprawy z niebezpieczeństwa, jakie na nich czyha. Zamiast nazwać rzeczy po imieniu, wolą mówić o jakichś siłach czy energiach. Według o. Amortha, człowiek, który wierzy w skuteczność tych sił, nawet gdyby czynił to jedynie dla sprawdzenia czy zabawy, już daje przyzwolenie szatanowi, aby mógł działać.
Gdzie należałoby szukać przyczyny takiego osłabienia ludzkiej niezależności? Ks. Nowak dostrzega tu prostą zależność. - W momencie kiedy człowiek ucieka się do wszelkiego rodzaju magii, w jakimś sensie przestaje być chrześcijaninem - mówi. - Wtedy bowiem przestaje wierzyć Bogu jako dobremu Ojcu, przestaje zdawać się na Jego Opatrzność. A miejsce Boga zajmuje przekonanie o fatum oraz tajnych zapisach w konstelacji gwiazd czy innych wróżbach.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Nie paktuj z diabłem

Igranie z takimi zjawiskami może doprowadzić do groźnych konsekwencji. Ks. Adam Gołąb opowiada o wydarzeniu ze swoich szkolnych lat w Przemyślu. - Na początku wszystko wyglądało niegroźnie - mówi. - Uczniowie zabawiali się w wywoływanie duchów. Posługiwali się przy tym tajemniczym rytuałem. Bardzo szybko jednak sprawa wymknęła się spod kontroli i jedna z uczennic trafiła do zakładu psychiatrycznego. Sytuacja była na tyle poważna, że dyrekcja szkoły musiała oficjalnie zakazać wywoływania duchów, a zranienia spowodowane całą sytuacją były leczone bardzo długo.
- Niestety, skutki mogą być czasem bardziej tragiczne - mówi ks. Dariusz. - W swoim posługiwaniu jako egzorcysta spotkałem się kiedyś z przypadkiem człowieka, który uwierzył w siłę muzyki metalowej. Stała się ona w jego mniemaniu źródłem prawdziwego szczęścia. Słuchał tej muzyki w dzień i w nocy, utożsamiał się z tekstami wykonawców, którzy bardzo często przecież nie kryją nawet swych satanistycznych przekonań. Ta fascynacja trwała do momentu, kiedy u tego człowieka pojawiły się symptomy opętania. Prawdopodobnie i w tym przypadku chodziło o to wewnętrzne przyzwolenie, by zło coś we mnie zmieniło, by dało szczęście. Właśnie to przyzwolenie otwiera furtkę diabłu.
Zdaniem o. Gabriele Amortha, ludzie tworzący wróżby czy satanistyczne teksty piosenek w większości są tzw. szarlatanami, a więc jedynie igrają z magią. Czasem kierują się dziecięcą ciekawością albo świadomie oszukują dla żądzy zysku. Ale wśród nich przynajmniej jeden procent to ludzie autentycznie oddani diabłu. Korzystając z najróżniejszych form rytuałów ze styku magii i czarów, ponosimy więc ryzyko, że staniemy się ofiarą Złego.

Reklama

Uwaga, sekty!

W czasie wakacji młodzież staje się także celem sekt, które wtedy atakują ze zwielokrotnioną siłą. Dominikańskie Centrum Informacji o Nowych Ruchach Religijnych i Sektach w Krakowie ostrzega przed wzmożoną działalnością sekt w okresie wakacyjnym. - Warto przed wyjazdem sprawdzić organizatora, cel pobytu, a najlepiej odwiedzić dziecko podczas wypoczynku - radzą dominikanie. - Sekty mają coraz skuteczniejsze metody, które coraz lepiej wpisują się w luki w polskim prawie, dlatego też odnajdywanie sekt jest bardzo trudne - mówi o. Tomasz Franc z dominikańskiego ośrodka.
Jego zdaniem, należy zachować szczególną ostrożność przy wyborze różnego rodzaju obozów językowych czy wypoczynkowych i dokładnie sprawdzić, przez kogo są one organizowane, gdyż najczęściej to podczas wakacji młodzi ludzie wciągani są do sekt.
Sekta na początku jedynie oswaja młodego człowieka z grupy, aż do czasu osiągnięcia przez tę osobę pełnoletności. - Wtedy nikt nie ma już wpływu na jego decyzję, nawet rodzice. Przywódcy sekt wiedzą o tym i chętnie wykorzystują tę wiedzę - mówi dominikanin. Sekty mają na celu przede wszystkim zdobycie władzy oraz przejęcie pieniędzy ofiary. By to osiągnąć, liderzy sekt dążą do tego, by osoba straciła kontakt z rodziną, a sekta stała się dla niej najważniejsza. Zakonnik radzi, by w chwili zagrożenia kontaktować się z najbliższym ośrodkiem zajmującym się tą problematyką.

Wróćmy do źródeł

Popularność wróżb i sekt obnaża bardzo groźny paradoks: z jednej strony towarzyszy nam wszechobecna modernizacja, której piewcy chcieliby wszelkie oznaki religijności uznać za ciemnotę i wstecznictwo. Z drugiej zaś - prawdziwą ciemnotę na stronach internetowych wciskają ludziom nowoczesne koncerny medialne. Co wobec tego naprawdę jest ciemnotą i wstecznictwem?
Niebezpieczeństwo wiąże się dzisiaj w dużej mierze z zakrojoną na szeroką skalę kampanią reklamową wróżbiarstwa. Nie wiedzieć czemu oferty najróżniejszych „mistrzów tajemnej wiedzy” obecne są na każdym kroku. Jak twierdzi o. Amorth, zagrożenie tkwi dzisiaj w wyjątkowej atrakcyjności tego rodzaju zjawisk. Kiedyś zagrożeniem był przynajmniej społeczny ostracyzm, dzisiaj wizyta u wróżki czy jasnowidza nikogo nie dziwi, a nawet jest w niektórych kręgach pożądana.
Ks. Dariusz Nowak akcentuje jednak zagadnienie ludzkiej wiary. - Diabeł ma dostęp przede wszystkim tam, gdzie zabraknie ufnego oddania się Bożej Opatrzności - mówi. - Im więcej prawdziwej wiary, tym mniejsza szansa, że dopadnie nas zło.
Ktoś kiedyś powiedział, że największym zwycięstwem szatana w dzisiejszych czasach jest to, że ludzie w niego nie wierzą. Na szczęście w Kościele są egzorcyzmy. Warto pamiętać także o tych prywatnych, odmawianych choćby za wstawiennictwem św. Michała Archanioła.

Egzorcyzm prywatny:

Święty Michale Archaniele! Broń nas w walce, a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną. Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Książę niebieskich zastępów, szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą, mocą Bożą strąć do piekła. Amen.

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Łódzcy proboszczowie spotkali się z Ojcem Świętym Franciszkiem

2024-05-04 16:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

ks. Wiesław Kamiński

Zakończyło się – trwające od 29 kwietnia br. - rzymskie spotkanie blisko 300 proboszczów z całego świata, którzy odpowiedzieli na zaproszenie Ojca Świętego Franciszka, by w czynny sposób włączyć się w prace Synodu o Synodalności.

CZYTAJ DALEJ

Pielgrzymi ze Słowacji

2024-05-04 22:26

Małgorzata Pabis

    Już po raz 17. do Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach przybyła doroczna pielgrzymka katolików ze Słowacji organizowana przez „Radio Lumen”.

    Uroczystej Eucharystii, sprawowanej na ołtarzu polowym w sobotę 4 maja, przewodniczył bp František Trstenský, biskup spiski. W pielgrzymce wzięło udział ponad 10 tysięcy Słowaków.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję