W instytucji czy przedsiębiorstwie mogą pojawiać się klienci (interesanci) i goście. Klient (interesant) to ktoś, kto przychodzi (lub jest wezwany), żeby coś załatwić. Gość to jest ktoś, kto jest przez instytucję czy przedsiębiorstwo zaproszony. Może to być kontrahent, przyszły klient, ktoś, komu się chce instytucję czy przedsiębiorstwo pokazać itp.
Gość instytucji (przedsiębiorstwa) ma zawsze, tak jak gość prywatny, status specjalny, wyjątkowy. Ta wyjątkowość rzuca się w oczy w perspektywie procedencji (zasad pierwszeństwa). Gość jest tu najważniejszy. Jest taki klasyczny przykład podawany na wielu wykładach z zakresu etykiety. Na korytarzu znajduje się student z USA, będący gościem samorządu, i burmistrz. Podchodzi do nich pracownik urzędu. Z kim się najpierw wita? Oczywiście, ze studentem, bo jest gościem urzędu.
Gdzie witać gości instytucji czy przedsiębiorstwa?
Jest kilka takich miejsc, w zależności od rangi gościa. Najważniejszych gości, jeśli przyjeżdżają pociągiem czy samolotem, wita już na dworcu kolejowym czy lotnisku szef instytucji lub ważny jego przedstawiciel. Najważniejszych gości, którzy przyjeżdżają samochodem, wita przed budynkiem instytucji czy przedsiębiorstwa przedstawiciel dyrekcji, który następnie prowadzi ich do gabinetu szefa, w którym następuje przywitanie gościa z szefem. Jeżeli szef chce, by gościa przywitali inni pracownicy (i chce go im przedstawić), prowadzi go do specjalnego pokoju (najczęściej jest to sala konferencyjna), gdzie ci pracownicy oczekują. Innych gości można przywitać w holu budynku czy np. przy windzie.
Gościowi instytucji czy przedsiębiorstwa często organizuje się, tak jak gościowi prywatnemu, całodzienny program, który obejmuje nie tylko sprawy służbowe, ale również posiłki i rozrywkę. Najczęściej w takich przypadkach gościem zajmuje się specjalnie wydelegowany opiekun, który mu cały czas towarzyszy. Etykieta biznesu określa dokładnie nawet ubiór takiego opiekuna na wszystkie możliwe okazje. Jeżeli np. opiekunem jest kobieta, a program zorganizowany dla gościa obejmuje przejażdżkę statkiem, podręczniki etykiety biznesu podpowiadają założenie tzw. kreacji romantycznej (są to kreacje charakteryzujące się lekkością, zwiewne, powłóczyste bardzo często w stylu lub klimacie drugiej połowy XIX czy początków XX wieku).
Pomnik Jana Chrzciciela de la Salle w kościele pod tym wezwaniem w Paryżu
Urodził się w Reims 30 kwietnia 1651 r. w podupadłej rodzinie książęcej jako najstarszy z jedenaściorga rodzeństwa. W wieku 27 lat przyjął święcenia kapłańskie.
Trzy lata potem na uniwersytecie w Reims zdobył doktorat z teologii (1680 r.). Zaraz po święceniach otrzymał probostwo. Powierzono mu także kierownictwo duchowe nad szkołą i sierocińcem, prowadzonym przez Siostry od Dzieciątka Jezus. Jan postarał się w Rzymie o zatwierdzenie zakonu tychże sióstr. Bardzo bolał nad losem setek sierot, pozbawionych zupełnie pomocy materialnej i duchowej. Gromadził ich na swej plebanii, której część zamienił na internat. Następnie na użytek biednych dzieci oddał swój rodzinny pałac, a za pieniądze parafialne i otrzymane od pewnej zamożnej kobiety zakupił obszerny dom. Ludzie, którzy pomagali Janowi z czasem utworzyli zgromadzenie zakonne pod nazwą Braci Szkolnych. Za jego początek przyjmuje się datę 24 czerwca 1684 roku. Utworzył wiele typów szkół: podstawowe, wieczorowe, niedzielne, zawodowe, średnie, seminaria nauczycielskie. Nauka w nich odbywała się w języku ojczystym i była bezpłatna. Na polu pedagogiki Jan ma więc poczesne miejsce. W jego szkołach na pierwszym miejscu był język ojczysty, a nie wszechwładna łacina. Zniósł często stosowane w szkołach kary fizyczne W roku 1681 powstała pierwsza szkoła założona przez św. Jana w Reims (1681 r.), kolejna powstała w Paryżu (1688 r.), potem w Lyonie, w Rouen itd. W sto lat potem cała Francja była pokryta szkołami lasaliańskimi. Do rewolucji francuskiej (1789 r.) w samej Francji zgromadzenie miało 126 szkół i ponad 1000 członków. Dzisiaj Bracia Szkolni mają swe szkoły w prawie 90 krajach. Jan de la Salle zostawił po sobie bezcenne pisma. Najwybitniejsze z nich to: „Zasady dobrego wychowania”, które doczekało się ponad 200 wydań; nadto „Rozmyślania”, „Wskazania, jak prowadzić szkoły” i „Obowiązki chrześcijanina”. Bezcenne dla poznania ducha lasaliańskiego są także jego listy. Jan zmarł po krótkiej chorobie 7 kwietnia 1719 r. Beatyfikował go Leon XIII w 1888 r. On też wyniósł go uroczyście do chwały świętych w roku 1900. Pius XII ogłosił św. Jana de la Salle patronem nauczycieli katolickich (1950 r.). Ciało św. Jana, zbezczeszczone w czasie rewolucji francuskiej w roku 1793, dla bezpieczeństwa przeniesiono do Belgii, a w roku 1937 złożono przy domu generalnym zakonu w Rzymie.
5 kwietnia w hali sportowej w Konopiskach odbył się diecezjalny finał Mistrzostw Liturgicznej Służby Ołtarza Archidiecezji Częstochowskiej w Piłce Nożnej Halowej. Ministranci i lektorzy po raz 20. przystąpili do walki o awans do etapu ogólnopolskiego.
– Towarzyszą mi dzisiaj niezwykłe emocje, po prostu cały buzuję w środku. Stresuję się, ponieważ walczymy o awans do mistrzostw Polski – przyznał w przerwie między meczami Miłosz Jakubczak, ceremoniarz z parafii św. Jacka w Borze Zapilskim. Mimo odczuwalnego napięcia dodał jednak: – W tym roku czujemy się pewnie jako drużyna, która jest dobrze zbudowana, która ma potencjał i siłę do gry.
Z warszawskiego Żoliborza do Izabelina, pokonując prawie 45 kilometrów, przejdą uczestnicy Leśnej Drogi Krzyżowej Pielgrzymów Nadziei.
Przemarsz rozpocznie się od Mszy św. w intencji uczestników o godz. 18.30 w kościele św. Jana Kantego przy ul. Krasińskiego 31 w Warszawie. Po Eucharystii zbiórka pod krzyżem znajdującym się przy wejściu do kościoła od strony ul. Krasińskiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
