ZOBACZ GALERIĘ FOTO

„Bez wchodzenia na Golgotę nikt z ludzi nie nauczyłby się dalekowzroczności na życie” - mówił w homilii abp Wacław Depo metropolita częstochowski, który 6 czerwca przewodniczył w Sanktuarium Pasyjno-Maryjnym w Wąsoszu Górnym Mszy św. pogrzebowej w intencji zmarłego 2 bm. ks. kan. Krzysztofa Jeziorowskiego.

Mszę św. koncelebrowało ponad 200 kapłanów m. in. z archidiecezji częstochowskiej, diecezji sosnowieckiej i z Niepokalanowa. Obecni byli m.in. rodzice, brat z rodziną i dziadkowie zmarłego kapłana, klerycy Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Częstochowskiej, przedstawiciele Rycerstwa Niepokalanej z całej Polski, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele władz samorządowych, różnych instytucji społecznych i kulturalnych oraz kilka tysięcy wiernych z parafii pw. św. Andrzeja Apostoła w Wąsoszu Górnym, innych parafii archidiecezji częstochowskiej oraz z wielu miejscowości w Polsce.

W homilii abp Depo podkreślił, że zmarły kapłan „był oddany Chrystusowi i ludziom aż do końca, aż do śmierci”. - Swoim życiem odpowiedział na pytanie Jezusa o większą miłość i o to czy kocha więcej - mówił abp Depo i dodał, że „śp. ks. Krzysztof powtarzał Jezusowi: „Panie, Ty wiesz, że Cię kocham i dlatego idę za Tobą w życie, choć przez śmierć”.

Metropolita częstochowski przypomniał także słowa św. Jana Pawła II wypowiedziane podczas poświęcenia nowego budynku Seminarium Duchownego w Częstochowie, 15 sierpnia 1991 r. „W szkole Maryi, która przewodniczy w wierze ludowi Bożemu, winni wzrastać kapłani na miarę zbliżającego się XXI w. Z całym radykalizmem właściwym postawie Maryi stojącej pod krzyżem winni oni głosić ewangelię Jej Syna i świadczyć o niej życiem, wielkodusznie, bez najmniejszego kompromisu z duchem tego świata, czy też jakiegoś lęku”. - Te słowa potwierdziły się w charyzmacie i posłudze ks. Krzysztofa - mówił abp Depo i dodał, że „stał się on niezwykłym rycerzem i apostołem Niepokalanej”.

Arcybiskup przywołał także słowa, które zmarły kapłan wypowiedział na kilka dni przed swoją śmiercią: „Ofiaruję swoje cierpienie za Kościół częstochowski, za Księdza Arcybiskupa, za Arcybiskupa seniora, osoby życia konsekrowanego. Będę się za wami wstawiał”. - Ks. Krzysztof do końca był szafarzem swojej śmierci. Był też radosnym, pomimo bólu i cierpienia, apostołem Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego - podkreślił abp Depo.

„Ks. Krzysztof powraca na Kalwarię Wąsoską, aby powiedzieć: „Panie, Ty wiesz, że Cię kocham” - kontynuował metropolita częstochowski.

„Rycerzu Niepokalanej, zwyciężaj nadal wraz z Maryją i módl się za nami” - zakończył abp Depo.

Na zakończenie Mszy św. dziekan dekanatu pajęczańskiego ks. Bogdan Ignasiak podkreślił, że zmarły kapłan „był świętym i radosnym kapłanem”.

Następnie ks. Janusz Parkitny w imieniu kolegów kursowych zmarłego kapłana przypomniał, że dla śp. ks. Krzysztofa Jeziorowskiego „św. Maksymilian stał się duchowym przyjacielem”. - Ks. Krzysztof był wierny słowom św. Maksymiliana wypisanym na swoim obrazku prymicyjnym: „Muszę być świętym jak największym” - mówił ks. Parkitny i dodał, że „jego życie było ciągłym zdobywaniem świętości i cały spalał się dla innych w duchu radości i chrześcijańskiego entuzjazmu”.

„Jego życie to było święte kapłaństwo i piękne człowieczeństwo” - zakończył ks. Parkitny.

Za „zaangażowanie w dzieło Niepokalanowa i Rycerstwa Niepokalanej” zmarłemu kapłanowi dziękował o. Stanisław Piętka - prezes Stowarzyszenia Rycerstwa Niepokalanej w Polsce. Swoje podziękowania zmarłemu kapłanowi wypowiedzieli również przedstawiciele parafii w Wąsoszu Górnym i wikariusz ks. Piotr Rutkowski, który „podziękował za przykład kapłańskiej modlitwy, troski o wiernych i piękne człowieczeństwo”.

Po Mszy św. ciało zmarłego ks. Krzysztofa Jeziorowskiego spoczęło w grobie na Kalwarii Wąsoskiej. Uczestnicy pogrzebu otrzymali „jako testament duchowy zmarłego kapłana” medaliki z wizerunkiem Niepokalanej, poświęcone 3 czerwca br w kaplicy przy Rue du Bac w Paryżu.

Ks. Krzysztof Piotr Jeziorowski urodził się 18 stycznia 1970 r. w Łazach, w rodzinie Ryszarda i Haliny z d. Bajorska. Sakrament chrztu św. otrzymał w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Michała Archanioła w Łazach, 29 marca 1970 r. Sakrament bierzmowania 19 maja 1984 r. Do szkoły podstawowej i średniej uczęszczał w Łazach. Po maturze w Technikum Kolejowym w Łazach studiował filozofię i teologię w Częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie (1990-91) i Wyższym Seminarium Duchownym Archidiecezji Częstochowskiej (1991-1996). Tytuł magistra uzyskał z zakresu historii Kościoła. Na diakona wyświęcił go 25 maja 1995 r. w kościele pw. Św. Jakuba Apostoła w Krzepicach abp Stanisław Nowak. Praktykę duszpasterską młody diakon odbył w parafii pw. św. Jakuba Apostoła w Częstochowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 25 maja 1996 r. również z rąk abp. St. Nowaka w Częstochowie.

Jako motto swojej posługi kapłańskiej przyjął słowa św. Maksymiliana Marii Kolbego: „Muszę być świętym jak największym”. Po święceniach pracował w latach 1996-2002 jako wikariusz w parafii św. Maksymiliana w Częstochowie, a w latach 2002-2008 był prefektem Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie.

Odegrał ogromną rolę w propagowaniu Rycerstwa Niepokalanej. Jeszcze jako kleryk bardzo blisko współpracował z bratem Innocentym Marią Wójcikiem w Niepokalanowie. Ks. Jeziorowski był asystentem kościelnym Stowarzyszenia Rycerstwo Niepokalanej Archidiecezji Częstochowskiej, proboszczem parafii św. Andrzeja Apostoła w Wąsoszu Górnym od 2008 r. i kustoszem Sanktuarium Pasyjno-Maryjnego w Wąsoszu Górnym. Na tym stanowisku dbał o znaczenie Kalwarii Wąsoskiej, o kult maryjny. Rozpoczął starania o koronację koronami papieskimi obrazu Matki Bożej Kalwaryjskiej w Wąsoszu Górnym. Uczynił wiele także dla odnowienia pamięci historycznej o Powstaniu Styczniowym. W 2010 r. został wybrany wicedziekanem dekanatu pajęczańskiego, a w 2013 r. ojcem duchownym kapłanów dekanatu pajęczańskiego.

Ks. Jeziorowski był współpracownikiem mediów katolickich, zwłaszcza tygodnika katolickiego „Niedziela”. Na antenie Katolickiego Radia Fiat prowadził audycję „Pod rękę ze św. Maksymilianem”, transmitowaną również na falach Radia Niepokalanów. Za ewangelizację przez media otrzymał w 2010 r. nagrodę redaktora naczelnego „Niedzieli” Medal "Mater Verbi". Zmarł 2 czerwca w szpitalu w Krakowie.