Świątynia ta odpowiada kościołowi św. Jerzego, w którym gromadzą się mieszkańcy Rzymu w drugim dniu stacyjnego pielgrzymowania.

    – Niech ta świątynia pod wezwaniem św. Krzyża stanie się bramą pielgrzymki liturgii stacyjnej, niech poprowadzi nas wprost ku chwale Zmartwychwstałego – podkreślił na początku Mszy św. proboszcz ks. Grzegorz Kotala.

    W homilii metropolita powiedział, że czytania mszalne stawiają słuchaczy wobec szczególnego „albo-albo”. Wskazując wybór: życie, powodzenie i błogosławieństwo lub śmierć, Mojżesz wskazywał na wierność wobec Boga. Jezus w Ewangelii także stawia ludzi wobec wyboru, mówiąc „Bo kto chce zachować swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je zachowa”. Dalsze słowa Zbawiciela wskazują na konieczność dźwigania krzyża na Jego wzór.

    Arcybiskup przypomniał, że kościołem stacyjnym w Rzymie jest świątynia św. Jerzego na Velabrum. W tym miejscu początkowo znajdowały się pogańskie świątynie i także tam rozegrało się „albo-albo”: pogański ład czy wiara w Chrystusa. Towarzyszył temu wybór między pogańskim bogiem Janusem, a św. Jerzym, walczącym w imię Jezusa. Według przekazów św. Jerzy był rycerzem, który miał odwagę sprzeciwić się smokowi. Święty zwyciężył dzięki znakowi krzyża i uratował miasto, którego mieszkańcy przyjęli chrześcijaństwo. Wchodząc do kościoła św. Jerzego można oglądać fresk przedstawiający Chrystusa w towarzystwie św. Jerzego na koniu i Maryi po lewej oraz św. Piotra i św. Sebastiana po prawej. Ta świątynia podkreśla, że człowiek dokonując wyboru zawsze powinien opowiedzieć się po stronie Chrystusa i być Mu wiernym do końca.

    Metropolita powiedział, że przesłanie architektoniczne kościoła św. Krzyża w Krakowie konsekwentnie wskazuje na zwycięski krzyż. Sklepienie nawy tej świątyni wsparte jest na jednym, centralnym filarze, symbolizującym biblijne Drzewo Życia. Św. Ignacy Antiocheński porównywał krzyż Jezusa do drzewa, którego gałęzie stanowią chrześcijanie, rodzący dobre owoce. O przybiciu Jezusa do drzewa pisali także także św. Ireneusz oraz Celsus z Aleksandrii. Św. Bonawentura w rozważaniu Lignum vitae przedstawiał historię Jezusa sparafrazowaną w formie Drzewa Życia. Najniższe gałęzie mówiły o dzieciństwie Jezusa, te na wyższym poziomie o Jego męce, a najwyższe przedstawiały tajemnice chwalebne. Utwór ten spotkał się z wielkim uznaniem i stał się inspiracją dla kolejnych twórców.

    Abp Marek Jędraszewski powiedział, że kolumna na środku kościoła św. Krzyża odsyła do krucyfiksu, który wyłania się z malowanego tła ołtarza głównego. Z boku znajdują się posągi św. Stanisława i Wojciecha, a przy mesie ołtarzowej figury Matki Bożej i św. Jana Ewangelisty.

    Arcybiskup zauważył, że rozważania o krzyżu miały wpływ na twórczość wyjątkowego poety łacińskiego św. Wenancjusza Fortunata, biskupa Poitiers. Jest on twórcą hymnu „Crux fidelis”, który w polskim tłumaczeniu brzmi „Krzyżu święty, nade wszystko”. Metropolita podkreślił, że w kościele św. Krzyża między kolumną, a krucyfiksem znajduje się ołtarz, na którym w sposób bezkrwawy są ofiarowane Bogu ciało i krew Jezusa.

    Na zakończenie liturgii stacyjnej ks. Grzegorz Kotala podkreślił, że w kościele św. Krzyża przez cały rok co piątek odprawiana jest Droga Krzyżowa, a od pierwszej niedzieli Wielkiego Postu odśpiewywane są trzy części Gorzkich Żali. Stwierdził, że wsparciem w tym dziele są wspólnoty: Siostry Duchaczki, Bractwo Świętego Krzyża, Zespół Muzyki Dawnej Anonymus oraz parafianie. Dodał, że zebrani w kościele św. Krzyża zawsze w modlitwie będą zawierzać sprawy Archidiecezji Krakowskiej oraz metropolitę.