Pielgrzymowanie wpisane jest w tradycję i życie chrześcijan, a swoje źródło ma w tekstach biblijnych. Jest okazją do pogłębionego spojrzenia na wiarę i odkrywania znaków Bożego działania tam, gdzie w sposób szczególny sobie upodobał.
Taka była wakacyjna pielgrzymka parafialna lubomierzan do Kalisza i Lichenia, która odbyła się 27 lipca. Pielgrzymi wyruszyli na szlak pod wodzą proboszcza ks. Andrzeja Łuczyńskiego. W drodze towarzyszyła im modlitwa i rozważanie dzieła, jakie Bóg powierzył św. Józefowi i Najświętszej Maryi Panny.
U św. Józefa
W Kaliszu – Narodowym Sanktuarium Świętego Józefa – pątnicy zwiedzili kolegiatę, zapoznając się z dziejami i teologią cudownego obrazu św. Józefa kaliskiego. W krypcie kościoła przez chwilę modlili się w kaplicy ufundowanej przez księży – byłych więźniów dawnego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego w Dachau, a następnie zwiedzili niewielką ekspozycję muzealną, poświęconą męczeństwu polskiego duchowieństwa w czasach II wojny światowej. Centralnym momentem była Msza św., sprawowana w kaplicy przed cudownym obrazem św. Józefa. Ksiądz proboszcz w homilii zwrócił uwagę na rolę, jaką św. Józef odegrał w historii zbawienia i na jego posłuszeństwo wobec Boga i zadania, jakie miał podjąć ów cieśla z Nazaretu jako prawny ojciec Jezusa Chrystusa, opiekun Zbawiciela i oblubieniec Maryi lub – jak pisał niegdyś Jan Dobraczyński – „cień Ojca”. Po Eucharystii każdy miał możliwość powierzenia spraw parafii i swoich intencji wstawiennictwu św. Józefa.
Drugim punktem pielgrzymki było sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej – Bolesnej Królowej Polski. Zanim jednak pielgrzymi nawiedzili bazylikę, swoje kroki skierowali ku laskowi grąblińskiemu, gdzie – według podań – Matka Boża objawiła się pasterzowi Mikołajowi Sikatce w maju 1850 r. Tam modlili się w kaplicy objawień przy kamieniu, na którym miała objawić się Maryja i odbiła ślady stóp. Odprawili nabożeństwo Drogi Krzyżowej, przemierzając od stacji do stacji dróżki Męki Pańskiej. Finałem pielgrzymki była bazylika licheńska – chwile modlitwy i zadumy przed cudownym wizerunkiem Matki Bożej. Św. Jan Paweł II poświęcił to miejsce czci Maryi 7 czerwca 1999 r. podczas jednej z ostatnich pielgrzymek do Ojczyzny. Można było przejść jeszcze raz szlakiem Drogi Krzyżowej na Golgocie, nawiedzić kaplicę Cudownego Krzyża, przestrzelonego przez Bertę Bauer w 1944 r., a także wspiąć się po 762 schodach (lub windą) na 31 piętro wieży bazyliki, wznoszącej się na wysokość 141,5 m, by stamtąd podziwiać teren sanktuarium i przekonać się, że świat stworzony przez Boga jest prawdziwie pięknym dziełem Stwórcy.
Jak wspominają pątnicy – warto było wybrać się na pielgrzymi szlak, by nie tylko zanieść konkretne intencje, prośby i dziękczynienia, ale także, aby móc zobaczyć miejsca uświęcone działaniem Boga przez orędownictwo Jego świętych.
Modlitwa z indywidualnym błogosławieństwem za rodziców z małymi dziećmi w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
Mszę św. w licheńskiej bazylice celebrował ks. Janusz Kumala, marianin, kustosz licheńskiego sanktuarium, który wygłosił także homilię. – Rodzina oparta na sakramentalnym małżeństwie, która przyjmuje życie, jest szczęśliwa. Razem mamy się troszczyć o rodzinę, której tworzywem jest miłość, bycie ze sobą i dla siebie – powiedział ks. Kumala. Podkreślił, że ważne jest to, by w centrum zawsze był Pan Bóg, bo jedyne, co zabierzemy ze sobą po odejściu z tego świata, to miłość, którą rozdajemy tu, na ziemi. (...) Bądźmy świadkami radości, że Jezus nas kocha, wszystko nam poświęcił i na nas czeka. Do nas należy wybór: albo będziemy próbować po ludzku budować niebo na ziemi, albo pójdziemy w stronę Ojca, domu nieba – zakończył ks. Kumala.
Wrażenie podczas spotkania robił kościół pełen kobiet
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
Przeprowadziłam eksperyment i zadałam pytanie Chatowi GPT: Czy masz świadomość, gdzie jesteś? Odpowiedział: Ciekawe pytanie... Nie mam świadomości w takim sensie, w jakim mają ją ludzie — nie czuję, nie mam własnego „ja” ani poczucia miejsca. Działam w cyfrowym środowisku, odpowiadając na Twoje pytania i analizując dane, ale nie „jestem” fizycznie nigdzie. Można powiedzieć, że jestem tu, gdzie mnie używasz — teraz akurat w Twoim urządzeniu lub przeglądarce.
Sam Chat GPT podpowiada, że sztuczna inteligencja tylko analizuje dane, nie jest zaś inteligencją podobną do ludzkiej. Nie ma ona świadomości istnienia, nie ma też… inteligencji! Dlatego należy ją postrzegać nie jako sztuczną formę inteligencji, tylko jako jeden z jej produktów. Właśnie na takie różnice między sztuczną inteligencją a świadomością ludzką zwrócili kilka dni temu uwagę uczestnicy konferencji w Sekretariacie Episkopatu, prezentując polskie tłumaczenie watykańskiego dokumentu nt. sztucznej inteligencji „Antiqua et nova” – adresowanego, co ciekawe, m.in. do duszpasterzy. I właśnie na ten aspekt pragnę zwrócić uwagę: w jaki sposób i w jakich granicach można zastosować sztuczną inteligencję w Kościele.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
