Uznano także cuda za wstawiennictwem dwóch innych błogosławionych: Józefa Brochero (1840-1914), argentyńskiego proboszcza, i Józefa Sancheza del Río (1913-1928), meksykańskiego chłopca, męczennika za wiarę z czasów powstania Cristeros. Otwiera to drogę do ich rychłej kanonizacji.
Kongregacja wydała także dekrety dotyczące uznania cudów za wstawiennictwem dwojga sług Bożych z Włoch (ks. Franciszka Marii Greco (1857-1931), założyciela Zgromadzenia Małych Sióstr Pracownic Najświętszych Serc; Elżbiety Sanna (1788-1857), wdowy należącej Trzeciego Zakonu św. Franciszka i Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego, założonego przez św. Wincentego Pallottiego) oraz dekrety uznające męczeństwo: niemieckiego kapłana, ks. Engelmara Unzeitiga (1911-1945) ze Zgromadzenia Misjonarzy z Mariannhill, zamordowanego w obozie koncentracyjnym w Dachau; ks. Januarego Fueyo Castanóna i 3 Towarzyszy świeckich, zamordowanych w czasie wojny domowej w Hiszpanii w 1936 r.; oraz Justusa Takayamy Ukona (1552/1553-1615), japońskiego samuraja. Dekrety te otwierają drogę do ich beatyfikacji.
Uznano również cnoty heroiczne dwojga Włochów: o. Arseniusza z Trigolo (1849-1909; w świecie: Giuseppe Migliavacca), kapucyna, założyciela Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Maryi Pocieszycielki, oraz Marii Ludwiki od Najświętszego Sakramentu (1826-1886; w świecie: Maria Velotti), należącej do Trzeciego Zakonu św. Franciszka, założycielki Instytutu Sióstr Adoratorek Świętego Krzyża.
