Olej poświęcony podczas tej porannej wielkoczwartkowej Mszy św. nazywa się w języku łacińskim „chrisma”, stąd też pochodzi jej spolszczona nazwa - Msza Krzyżma. Ukazuje ona najczytelniej
wspólnotę kapłanów, ich jedność z biskupem, jedność biskupów i kapłanów Kościoła lokalnego z Chrystusem, aby z Nim i w mocy Ducha Świętego głosić na łowickiej ziemi Ewangelię. W swej homilii bp Alojzy
Orszulik nawiązał do listu Ojca Świętego Jana Pawła II z 1991 r. skierowanego do kapłanów na Wielki Czwartek, który, podejmuje ważny problem tożsamości kapłana. Dostojny Kaznodzieja nawiązał
także do liturgii święcenia olejów. „Dzisiejsza odnowa przyrzeczeń kapłańskich łączy się z liturgią święcenia olejów; w niektórych Sakramentach Kościoła wyrażają one namaszczenie Duchem Pańskim,
pochodzące z tej pełni, jaka jest w Chrystusie. Przypomnijmy sobie moment namaszczenia naszych dłoni przez biskupa w akcie święceń olejem krzyżma. Przez ten akt oddaliśmy nasze dłonie na służbę Chrystusowi;
w te namaszczone dłonie bierzemy Ciało i Krew Pana, by je rozdzielać wiernym. Namaszczenie Duchem Świętym urzeczywistnia dar łaski uświęcającej, poprzez który człowiek staje się w Chrystusie uczestnikiem
natury Bożej. Liturgia wielkoczwartkowa jest szczególnym momentem w ciągu roku, kiedy możemy i powinniśmy sakramentalną łaskę kapłaństwa odnowić w sobie i ożywić. Dokonujemy tego w zjednoczeniu z Biskupem
i całym Prezbiterium, mając w oczach tajemnicę Wieczernika: tę wielkoczwartkową i tę z dnia Pięćdziesiątnicy. Wchodząc w Boskie głębokości Chrystusowej Ofiary, otwieramy się równocześnie w stronę Ducha
Świętego - Parakleta, którego darem jest nasz szczególny udział w jedynym kapłaństwie Chrystusa - Wiecznego Kapłana. To za sprawą Ducha Świętego możemy działać «in persona Christi»,
sprawując Eucharystię oraz całą sakramentalną posługę dla zbawienia drugich.” Nasze świadczenie o Chrystusie jest często bardzo niedoskonałe i kalekie. Jakimż umocnieniem pozostaje dla nas to zapewnienie,
że On - Duch Prawdy daje przede wszystkim świadectwo o Chrystusie (por. J 15/26). Niech nasze ludzkie świadczenie otwiera się nade wszystko dla Jego świadectwa. (…) Jeżeli czujemy, jak
nasze posłannictwo nas przerasta, tym bardziej otwierajmy się na działanie Ducha Świętego. Zwłaszcza wtedy, gdy opór umysłów i serc, opór cywilizacji zrodzonej pod wpływem „ducha tego świata”
(por. l Kor 2,12) staje się szczególnie wyczuwalny i dotkliwy.
W Mszy św. Krzyżma uczestniczył bp Józef Zawitkowski, oraz licznie przybyli do bazyliki katedralnej kapłani, klerycy, osoby konsekrowane, lektorzy, ministranci oraz wierni świeccy. Wszyscy wspólnie
wyrazili wdzięczność Chrystusowi za dar Eucharystii i kapłaństwa. Na zakończenie liturgii do wszystkich kapłanów słowo-zaproszenie skierował bp Alojzy Orszulik: „Kończymy nasze spotkanie przy stole
eucharystycznym. Chciałbym wszystkich kapłanów zaprosić do przejścia od stołu duchowego do tego doczesnego. Będziemy mieli okazję wymienić nasze myśli.”
Umocnieni na duchu duszpasterze rozjechali się do swoich parafii. Jeszcze tego samego dnia w godzinach popołudniowych sprawowali dla swoich parafian Mszę św. Wieczerzy Pańskiej.
Pomóż w rozwoju naszego portalu